مطالعه و بررسی تانک ته نشینی ثانویه مجهز به لاملا با استفاده از مدل فاز گسسته (DPM)

فرایند پیش تصفیه ی آب های مورد استفاده در بخش های صنعتی به منظور سختی زدایی و جلوگیری از تشکیل رسوب در تبخیرکننده ها، دارای اهمیت است. زلال ساز های مجهز به لاملا باعث بهبود فرآیند تصفیه و کاهش هزینه می گردد. در پژوهش حاضر با بهره گیری از ابزار CFD جریان داخل تانک ته نشینی مجهز به لاملا مورد مطالعه قرار گرفته است. با استفاده از مدل فازگسسته (DPM) و با توجه به کوپلینگ دو طرفه بین فاز اصلی (سیال) و فاز گسسته (ذرات)، مسیر حرکت ذرات ردیابی شده اند. مدل توربولانسk-ε RNG به منظور شبیه سازی جریان چرخشی موجود داخل تانک استفاده شده است. محاسبه بازدهی حذف تانک ته نشینی درحالت حضور یا عدم حضور لاملا، اندازه مختلف ذرات و زوایای مختلف لاملا از جمله مطالعات و بررسی های صورت گرفته در پژوهش حاضر است. نتایج پژوهش نشان می دهد، وجود لاملا، با بهبود مشخصات تاثیرگذار بر فرآیند ته نشینی، از جمله سرعت بالاروندگی آب، انرژی توربولانسی جریان و کاهش حجم ناحیه ی چرخش باعث افزایش بازدهی حذف ناخالصی تانک به میزان 47/6 درصد می گردد. از سویی دیگر وجود لاملا ثبات در میزان بازدهی حذف ناخالصی در دبی های مختلف را به دنبال دارد. مطالعه پارامتری بر روی زوایای مختلف لاملا نشان می دهد تغییر زاویه از 60 به 45 درجه، افزایش 66/14درصدی در میزان بازدهی را در پی دارد.