نقش میکرو RNA ها در سقط خودبخودی مکرر

سقط جنین به پدیده از دست دادن جنین قبل از هفته 20 حاملگی گفته می شود. سقط جنین یکی از عوارض شایع در حاملگی می باشد و علت وقوع آن در بسیاری از موارد ناشناخته باقی می ماند. عوامل شناخته شده برای سقط شامل ناهنجاری های ساختاری در رحم، ناهنجاری های ژنتیکی، بیماری های خودایمنی، نقایص هورمونی، نقایص انعقادی و ترومبوفیلی، تخمدان پلی کیستیک، چاقی و سبک زندگی می باشد. سقط از لحاظ جسمی و روحی آسیب های فراوانی بر زوجین می گذارد، به ویژه هنگامی که به صورت مکرر رخ دهد. کشف و شناسایی مارکرهای زیستی مرتبط با سقط می تواند کمک موثری در تشخیص عارضه و پیشگیری از آن را فراهم نماید. در میان مارکرهای زیستی شناخته شده میکرو RNA ها دارای پتانسیل بالایی هستند. تشخیص براساس تغییرات مولکولی و تغییرات بیان میکرو RNA هایی که در سقط دچار تغییر می شوند، می تواند به شناخت افراد مستعد سقط جنین یا پیشگیری از آن کمک زیادی نماید. میکرو RNA ها گروهی از RNA های غیر کد کننده می باشند که بیان بخش زیادی از ژن های بدن را تنظیم می کنند. این تنظیم می تواند در سطح رونویسی و نیز پس از رونویسی انجام شود. بیان این میکروRNA تحت تنظیمات بسیار دقیقی قرار دارد و برهم خوردن این نظم با انواع بیماری ها در ارتباط است. مطالعات نشان داده است که برخی از این میکروRNA ها طی بارداری دچار کاهش بیان و تعداد دیگری دچار افزایش بیان می شوند و این تغییرات بر روی میزان بیان ژن های هدف آن ها تاثیر زیادی دارد. یکی از دلایلی که می تواند باعث تغییرات بیانی در میکروRNA ها شود، تغییرات تک نوکلئوتیدی در ژن های رمز کننده این میکروRNA ها در ژنوم می باشد. در این نوشتار نقش و اهمیت میکرو RNA در سقط مکرر بررسی می شود.