فرمانروایی سیاسی از منظر علامه طباطبایی

هدف این مقاله، پژوهش در دیدگاه علامه طباطبایی درباره فرمانروایی سیاسی است. بدین منظور، این مقاله از روش های تحلیلی و تفسیری برای تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی استفاده می کند. مدعای مقاله این است که از نظر علامه طباطبایی فرمانروایی سیاسی از آن اجتماع است و فرمانروایی سیاسی مشروعیت خود را از اجتماع می گیرد و الزام سیاسی راجع به الزام اجتماعی و قرارداد اجتماعی و اعتبار اجتماع است. از این مقاله به دست می آید که دیدگاه علامه طباطبایی درباره فرمانروایی سیاسی و قرارداد اجتماعی و مشروعیت و الزام سیاسی با نظریه‏های موجود در این باره تفاوت داشته و از استقلال نظری و تحلیل فلسفی ویژه ای برخوردار است و چشم اندازهای جدیدی را، در پاسخ به پرسش های فلسفه سیاسی، پیش روی جوامع انسانی و اسلامی قرار می دهد. دیدگاه علامه طباطبایی درباره  فرمانروایی سیاسی در مناسبات میان فرد و اجتماع و حکومت و سامان سیاسی پی آمدهای قابل توجهی دارد و برای نظر و عمل سیاسی در جوامع انسانی و اسلامی مفید است.