ارزیابی حساسیت زمین نسبت به فرسایش خندقی با تکنیک داده کاوی گروهی (مطالعه موردی: حوضه شاهرود)

در ابتدا نقشه پراکنش خندق با استفاده از عملیات میدانی گسترده و تفسیر عکس های هوایی تهیه گردید و از تعداد 172 خندق 70 درصد (121 خندق) به منظور مدل سازی و 30 درصد (51 خندق) به منظور صحت سنجی مورد استفاده قرار گرفت. در گام بعد، برای انتخاب پارامترها، پس از شناسایی اولیه آنها، تست هم خطی با استفاده از شاخص های ضریب تحمل و عامل تورم واریانس بین پارامترها انجام و پارامترهایی که دارای هم خطی بودن به علت کاهش دقت مدل از جریان مدل سازی حذف شدند، در نهایت 12پارامتر به منظور مدل سازی انتخاب گردیدند. نتایج حاصل از تعیین اهمیت معیارها با روش شاخص آنتروپی نشان داد که پارامترهای ارتفاع، لیتولوژی و NDVI بیشترین تاثیر را در رخداد خندق ها داشته اند. به منظور صحت سنجی مدل از نرخ پیش بینی و نرخ موفقیت و همچنین شاخص SCAI استفاده گردید. نتایج صحت سنجی نشان داد که مدل ترکیبی با نرخ پیش بینی 956/0 (6/95درصد) و نرخ موفقیت 923/0 (3/92 درصد) دارای دقت پیش بینی عالی بوده و نسبت به روش های شاخص آنتروپی و شواهد وزن یقینی با نرخ پیش بینی 932/0 و 917/0 و نرخ موفقیت 911/0 و 901/0 دارای دقت بالاتری می باشد. طبق نتایج شاخص SCAI، قدرت تفکیک طبقات در مدل ترکیبی مناسب بوده است. طبق نتایج 95/28 درصد از منطقه مطالعاتی در کلاس حساسیت زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته است. نتایج این پژوهش می تواند مورد استفاده برنامه ریزان کاربری اراضی در جهت توسعه فعالیت های عمرانی قرار گیرد