شیمی کانی ها، دمافشارسنجی توده نفوذی زیاران (غرب طالقان)

در شمال روستای زیاران، سیلی با ترکیب الیوین گابرو تا مونزودیوریت به درون توف های کرج تزریق شده است. کانی های غالب در ترکیب این سنگ ها پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار، پیروکسن، الیوین و بیوتیت هستند. ترکیب پلاژیوکلازها از لابرادوریت تا بایتونیت تغییر می کند. آلکالی فلدسپارها در محدوده ارتوکلاز و پیروکسن ها در محدوده دیوپسید قرار می گیرند. ترکیب الیوین ها از کریزولیت تا هورتونولیت در تغییر است و اکثر نقاط تجزیه شده در محدوده هیالوسیدریت قرار می گیرند . بیوتیت یکی از شاخص ترین کانی های فرومنیزین در سنگ های مورد مطالعه است که از لحاظ ترکیبی بین قطب آنیت و سیدروفیلیت واقع شده و از نوع بیوتیت های غنی از منیزیم است. بیشتر این بیوتیت ها از نوع ماگمایی اولیه هستند و بخشی از آنها در محدوده بیوتیت های دوباره متعادل شده قرار دارند. بیوتیت های مورد بررسی، در نمودارهای دوتایی و سه تایی، که بر پایه اکسیدهای Al2O3، MgO و FeO* استوارند، در گستره کالک آلکالن کوهزایی قرار می گیرند. دمای جایگیری توده نفوذی زیاران بر اساس تیتانیوم بیوتیت، بین 690 تا 780 درجه ی سانتی گراد محاسبه شده است. همچنین ترکیب شیمیایی پیروکسن ها بیانگر شکل‎گیری آنها در محیط مرتبط با فرورانش است. میانگین دمای تبلور کلینوپیروکسن ها حدود 1215 درجه سانتی گراد ارزیابی شده و فشار تبلور محاسبه شده برای کلینوپیروکسن های این مجموعه کمتر از 9 کیلوبار است.