بررسی تنش دیرین بر پایه مطالعه شکستگی های موجود درپهنه برخوردی زاگرس منطقه کرمانشاه

پهنه مورد مطالعه در بخش شمالی پهنه برخورد، جایی که نهشته های ژرف بستر اقیانوس، مانده پوسته اقیانوس تتیس جوان (افیولیت ها) و سنگ های رسوبی کربناته پوسته قاره ای عربی(زاگرس چین خورده) در کنار هم رخنمون دارند. جای گیری این واحد در کنارهم نشانه یک سیستم تکتونیکی فشارشی دراز مدت از کرتاسه پسین تا زمان کنونی است. نتیجه این همگرایی زمین ساخت و ساختارهای پیچیده ای در این پهنه به وجود آورده است. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل تاریخچه تنش در منطقه کرمانشاه در پهنه ساختاری زاگرس است. در این پژوهش برای تحلیل تنش گسل های هم یوغ و گسل های دارای خش لغز که نوع و سوی حرکت در آن ها تعیین شده به کارگرفته شده است.این داده ها بیشتر روی واحدهای سنگ آهکی رادیولاریتی وشیل های کرتاسه پسین جمع آوری شده است. برای شناخت و بررسی آرایش محورهای تنش در این پژوهش، برداشت های ساختاری به روش مستقیم صحرایی صورت گرفته است. برداشت ها شامل صفحات گسلی سطوح لغزش گسلی، درزهای هم یوغ و چین خوردگی هستند. الگوهای ثبت تنش در این پژوهش برای داده ها روش دو وجهی عمود بر هم است. در این پژوهش بیشتر گسل ها دارای روند NW-SE با سازوکار فشارشی هستند. اما گسل هایی با سازو کار امتدادلغزی وجود دارد که امتداد آن ها با گسل های فشارشی تفاوت دارد (NE-SW). از طرف دیگر گسل های نرمال جوان تر از گسل های فشارشی با امتداد یکسان در منطقه مورد مطالعه دیده شده است. با استفاده از روش دو وجهی های عمود برهم موقعیت تنش های اصلی در منطقه مورد پژوهش به ترتیب 059، 305 و 195 به دست آمده است.