بررسی سازوکار جوی حاکم بر رخداد روزهای توام با گرد و غبار شهر تبریز و ردیابی آن با استفاده از مدل HYSPILIT و تصویر سنجنده مودیس

به منظور بررسی سازوکارهای جوی حاکم بر رخداد روزهای توام با گرد و غبار در شهر تبریز از داده های وضعیت هوای حاضر ایستگاه هواشناسی شهر مذکور از سال 1990 تا سال 2102 استفاده شد. در ادامه برای شناسایی الگوهای گردشی در تراز میانی جو، ماتریسی به ابعاد 8×282 تشکیل شد، و روزهایی که بیش از 24 ساعت استمرار داشتند با عنوان، روزهایی همراه با ذرات معلق گرد و غبار انتخاب شدند. سپس برای شناسایی عوامل و تیپ های حاکم در رخداد طوفان های گرد و غبار منطقه، داده های ارتفاع ژئوپتانسیل 500 هکتوپاسکال برای هرروز استخراج شده و تحلیل های عاملی و خوشه ایبر روی آن ها صورت پذیرفت. همچنین برای درک بهتر ساختار جوی-منطقه ای الگوهای هواشناختی از داده های سطوح مختلف فشاری برگرفته شده از مرکز ملی پیش بینی های محیطی/علوم جو (NCEP/NCAR)، و برای ردیابی ذرات معلق از مدل لاگرانژی HYSPILIT و در آخر برای نمایش حجم گرد و غبارهای انتقالی در هر الگو از تصاویر باند مرئی سنجنده ی مودیس استفاده شد. نتایج نشان داد که در زمان رخداد روزهای گرد و غباری در تراز میانی جو ده عامل با مجموع پراش 93 درصد از کل واریانس داده ها فعالیت داشتند که عامل اول 5/62 درصد آن را نبین نموده بود. درنهایت مشخص شد که سه تیپ در روز رخداد این پدیده در منطقه حاکمیت داشته است، تیپ اول: بریده ی کم فشاری در جنوب دریای سیاه و شرق مدیترانه؛ تیپ دوم: ناوه ی عمیقی از شمالگان تا غرب خاورمیانه و تیپ سوم: موج کوتاهی است که در روی سوریه و غرب عراق مستقر شده است.به منظور بررسی سازوکارهای جوی حاکم بر رخداد روزهای توام با گرد و غبار در شهر تبریز از داده های وضعیت هوای حاضر ایستگاه هواشناسی شهر مذکور از سال 1990 تا سال 2102 استفاده شد. در ادامه برای شناسایی الگوهای گردشی در تراز میانی جو، ماتریسی به ابعاد 8×282 تشکیل شد، و روزهایی که بیش از 24 ساعت استمرار داشتند با عنوان، روزهایی همراه با ذرات معلق گرد و غبار انتخاب شدند. سپس برای شناسایی عوامل و تیپ های حاکم در رخداد طوفان های گرد و غبار منطقه، داده های ارتفاع ژئوپتانسیل 500 هکتوپاسکال برای هرروز استخراج شده و تحلیل های عاملی و خوشه ایبر روی آن ها صورت پذیرفت. همچنین برای درک بهتر ساختار جوی-منطقه ای الگوهای هواشناختی از داده های سطوح مختلف فشاری برگرفته شده از مرکز ملی پیش بینی های محیطی/علوم جو (NCEP/NCAR)، و برای ردیابی ذرات معلق از مدل لاگرانژی HYSPILIT و در آخر برای نمایش حجم گرد و غبارهای انتقالی در هر الگو از تصاویر باند مرئی سنجنده ی مودیس استفاده شد. نتایج نشان داد که در زمان رخداد روزهای گرد و غباری در تراز میانی جو ده عامل با مجموع پراش 93 درصد از کل واریانس داده ها فعالیت داشتند که عامل اول 5/62 درصد آن را نبین نموده بود. درنهایت مشخص شد که سه تیپ در روز رخداد این پدیده در منطقه حاکمیت داشته است، تیپ اول: بریده ی کم فشاری در جنوب دریای سیاه و شرق مدیترانه؛ تیپ دوم: ناوه ی عمیقی از شمالگان تا غرب خاورمیانه و تیپ سوم: موج کوتاهی است که در روی سوریه و غرب عراق مستقر شده است.