شناسایی تنگناهای ژئومورفولوژیکی در مکان گزینی و توسعه کالبدی شهر خرم آباد با تاکید بر شاخص های نئوتکتونیکی

چکیده
یکی از ویژگی های مهم فرآیند شهرنشینی در ایران گسترش سریع فیزیکی شهرهای آن است. این رشد تابع شرایط محیطی و جغرافیایی می باشد. توپوگرافی و عوارض ژئومورفولوژی در مکان گزینی، گسترش، توسعه ی فیزیکی و مورفو لوژی شهرها تاثیر بسزایی دارند. هدف از این پژوهش، شناسایی تنگناهای طبیعی(ژئومورفولوژی) و پیشنهاد مکان های مناسب جهت تعیین سمت توسعه ی فیزیکی شهرخرم آباد در استان لرستان با تاکید بر شاخص های نئوتکتونیکی است. برای این کار از شواهد ژئومورفولوژیکی مانند ارتفاع و شیب سطح شهر، همچنین از شاخص های نئوتکتونیکی مانند SL، S،Smf  و Fd استفاده شده است. برای استخراج و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی و مدل رقومی ارتفاعی(DEM) و از نرم افزارهای Arc Gis 10.5 و18 Global Mapper برای محاسبات، برش، تهیه و تولید نقشه های جدید استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق مقدار S در محدوده ی شهر خرم آباد 22/1 است و مقدار SL برای کل رودخانه خرم آباد در محدوده شهر 6/151 به دست آمده است. میانگین شاخص Smf برای کوهستان های شمالی و جنوبی شهر خرم آباد 988/0 و میانگین شاخص FD برای کوهستان شمالی و جنوبی شهر 302/0 می باشد. از شاخص IAT برای ارزیابی این شاخص ها استفاده شده است و بر اساس نتایج این شاخص محدوده ی شهر خرم آباد در کلاس 1 با فعالیت های شدید نئوتکتونیکی قرار می گیرد.