برندسازی ژئوپلیتیکی واحدهای جغرافیایی دوفاکتو

در سیر تحول و تبارشناسی دولت از دول کلاسیک به دول جدید، به مفاهیمی مانند: دول دو فاکتو، شبه دولت ها، نیمه دولت ها و... ، می رسیم. به طورحتم این دول نوظهور، نیاز به گزاره ایی با عنوان برندسازی جغرافیایی و یا برندسازی ژئوپلیتیک دارند. برند سازی ژئوپلیتیک از کارکردهای اصلی کارگزاران ژئوپلیتیک و در ارتباط عمیق و وثیق با دو مفهوم کد / بینش ژئوپلیتیک است. ادبیات فراوانی در این حوزه برندسازی توسط اندیشمندان به رشته تحریر در آمده است، که البته بار مدیریتی داشته  و بالطبع، چشم انداز، ماموریت، اهداف، ارزش ها، اجرا و تحلیل موقعیتی در آن ها برجسته است. ظهور مدل برندسازی ژئوپلیتیک وابسته به ذی نفعان آن است، چرا که آن ها شروع کننده و مدیریت فرآیند برند را برعهده دارند. برندسازی ژئوپلیتیک هم چنین می تواند تحلیل جامعی را از شبه دولت ها و یا ساختارهای دو فاکتو، ترسیم کند. فراموش نشود مدل برندسازی ژئوپلیتیک  بر بافت ژئوپلیتیکی دولت و ملت های ضعیف، علیه ساختار و کارگزارهای جدید و بر روی گسل های تمدنی و سرزمینی رخ می دهد.  فرضیه این تحقیق، پاسخ به پرسش کالین فلینت در خصوص دو موضوع کلیدی است که آیا کارگزاران ژئوپلیتیک واجد کدهای ژئوپلیتیکی هستند؟ آیا ضرورت مفهوم کد ژئوپلیتیک برای فهم کنشگری کارگزاران ژئوپلیتیک است؟ در این راستا با اثبات کیفیت این کدها به برندسازی ژئوپلیتیک  کارگزاران ژئوپلیتیک در خاورمیانه می پردازد.