برنامه ریزی بهینه اسکان موقت شهری در حوادث طبیعی (مطالعه موردی: شهر ساری)

آنچه در زمان وقوع حوادث اتفاق می افتد، علاوه بر خسارات جانی و مالی، خسارات اجتماعی فراوانی است که به دنبال دارد. با توجه به اهمیت بسیار بالای مقوله مسکن و سرپناه برای بشر، پیش بینی و اجرای مکان هایی برای اسکان موقت آسیب دیدگان از حوادث به ویژه زلزله، امری اجتناب ناپذیر و اساسی است. مکان یابی جهت اسکان موقت، قبل از وقوع سانحه و در مرحله ی برنامه ریزی می تواند کمک شایانی باشد تا مدیران پس از وقوع سانحه، برنامه عملیاتی مدون داشته باشند. تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از منابع کتابخانه ای و مشاهدات میدانی و نظرات افراد خبره در خصوص مکان یابی اسکان موقت در شهر ساری است. این تحقیق با استفاده از مدل دلفی اقدام به شناسایی شاخص های اصلی انتخاب مکان اسکان نموده و سپس با کمک مدل تصمیم گیری چند معیاره AHP در محیط نرم افزار Arc GIS اقدام به تعیین وزن و تلفیق آنها جهت تعیین مکان های مناسب برای اسکان موقت نمود. بر اساس نتایج حاصله در محدوده مورد نظر 2786 هکتار از منطقه به عنوان منطقه بسیار مناسب، 2846 هکتار بعنوان منطقه مناسب و 18098 هکتار بعنوان منطقه نا مناسب انتخاب شدند.