بررسی میزان رضایت مندی شهروندان شهر اصفهان از شبکه حمل ونقل عمومی و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردی: شهروندان مناطق 1 و3 و5 و6 و8)

روند روبه رشد جمعیت درکلان شهر اصفهان وگسترش فعالیت های اجتماعی وهمچنین تمایل شهروندان به استفاده ازوسایل حمل ونقل شخصی باعث تراکم ترافیک وهمچنین افزایش آلودگی هوا شده است . در راستای موضوع فوقهدف این پژوهش بررسی میزان رضایت مندی شهروندان اصفهان از شبکه حمل ونقل عمومی است. روش تحقیق ، پیمایشی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش کلیه شهرومندان ساکن در مناطق 1،3،5،6،7،8 اصفهان در سال 1396 می باشند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری گردیده و پنج شاخص دسترسی ،آسایش ، امنیت ، سرعت و هزینه سفر مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از مدل رگرسیون ، تحلیل مسیرو آزمون T ، ضریب هبستگی پیرسون و باکاربرد نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل انجام شده است . نتایج تحقیق مشخص می کند از دیدگاه شهروندان شبکه اتوبوس رانی بهترین سرویس دهی در زمانهای اوج سفر را داشته ، همچنین جانمایی ایستگاه های شبکه اتوبوس رانی مناسب است . بهترین کیفیت و میزان سرویس دهی در ساعات اولیه شب متعلق به شبکه تاکسیرانی است و شبکه مترو در میان سایر وسایل حمل نقل عمومی بهترین کیفیت سرویس دهی را داشته است. ولی میزان استفاده شهروندان از این وسیله بسیار پایین است و بین متغیرهای دسترسی، آسایش امنیت ، سرعت و هزینه سفر با رضایت مندی از شبکه حمل و نقل عمومی رابطه معنا داری وجود دارد و متغیر امنیت و ایمنی سفر با رضایتمندی از شبکه حمل و نقل عمومی رابطه معنا داری نشان نمی دهد.