تاثیر سایه اندازی درختان بر برخی شاخص های تخریب روسازی جاده جنگلی

پژوهش پیش رو به بررسی اثرات سایه اندازی درختان بر برخی شاخص های تخریب روسازی جاده جنگلی پرداخته است. نمونه برداری به روش انتخابی و در سه ارتفاع مختلف در حوضه 10 چفرود استان گیلان انجام شد. برآورد تخریب روسازی براساس اندازه گیری شاخص های مقطع عرضی نامناسب، زهکشی کنارجاده ای نامناسب، کنگره ای شدن، تولید گرد و غبار، اندازه چاله ها و شیارها و سستی توده خاک بود. با پیمایش جاده، واحدهایی با سایه اندازی درختان بیشتر از 50 درصد (سایه) انتخاب شد. سپس به مرکزیت سایه، یک قطعه نمونه با طول 30 متر و به عرض جاده برداشت شد. کنار هر قطعه نمونه سایه، در قسمت کاملا روباز جاده، قطعه نمونه ای با ابعاد مشابه برداشت شد. دوازده متغیر تخریب میان قطعه نمونه های سایه و غیرسایه مقایسه شدند. نتایج مقایسه های آماری در پایین بند نشان داد که تخریب در مقطع عرضی نامناسب، تعداد و مساحت چاله ها در قسمت سایه به طور معنی داری بیشتر از قطعه نمونه های غیرسایه بود، در حالی که اختلاف معنی داری برای متغیرهای دیگر مشاهده نشد. متغیرهای مورد بررسی در بخش میان بند در سطح اطمینان 95 درصد اختلاف معنی داری با هم نداشتند. در بخش بالابند، مقدار شاخص های تخریب مقطع عرضی نامناسب، مساحت شیار و سستی توده خاک در قطعه نمونه های سایه با اطمینان 95 درصد بیشتر از قطعه نمونه های غیرسایه بود. نتایج این پژوهش نشان داد که حدود نیمی از شاخص های مورد بررسی، تفاوت معنی داری بین مناطق سایه و غیرسایه داشتند، اما متغیر تردد در روند کاهشی یا افزایشی در مقدار اثر سایه بر کیفیت روسازی جاده موثر نبود.