بررسی تاثیر گسترش شهر مشهد بر سیلاب شهری بین سال های 1320 تا 1395

سطوح نفوذناپذیر در مناطق شهری در هنگام بارندگی باعث افزایش سرعت خروج رواناب و کاهش فرصت تبخیر و تعرق می شود. این امر موجب افزایش دبی اوج و کاهش مدت زمان تمرکز سیلاب در سیلاب شهری می شود. در این تحقیق اثر گسترش شهر مشهد بر سیلاب این شهر مورد بررسی قرار گرفته است. برای این بررسی از مدل EPA SWMM استفاده شد. بررسی ها نشان می دهد که مساحت مشهد در سال 1395 نسبت به سال 1320 31.5 برابر شده است. در نتیجه  سطوح نفوذناپذیر این شهر افزایش داشته است. این تحقیق نشان داد که دبی اوج سال 1395 نسبت به سال های 1320، 1355 و 1365 به ترتیب به میزان 307، 259 و 177 درصد افزایش داشته است. همچنین نتایج نشان داد که با وجود افزایش وسعت شهر در سال 1395 نسبت به سال 1320 ، زمان تمرکز سیلاب از 6 ساعت در سال 1320 به 4.5 ساعت در سال 1395 کاهش یابد.