هنجارها و مسئله تبیین فعل

چنین به نظر می رسد که پذیرش یک هنجار به تنهایی نمی تواند انجام آنچه هنجار مربوطه بدان فرمان می دهد توسط شخص را تبیین نماید؛ استگلیچ پیترسون این مطلب را با این صورتبندی توضیح می دهد که رابطه ای قوی میان احکام هنجارین و برانگیختگی برای انجام فعل مربوطه وجود ندارد. بر اساس نظر پیترسون، برای تبیین این مطلب که شخص به آنچه هنجار بدان فرمان می دهد عمل می کند، ما نه تنها باید بدانیم که شخص مربوطه هنجار را پذیرفته بلکه باید بدانیم که شخص برای انجام فعل برانگیخته نیز شده است. در این مقاله استدلال خواهم نمود که این نظر، در باب هنجارهایی که در متون فلسفی به هنجارهای ساختاری معروفند صادق نیست. هنجار ساختاری، مقوم و یا برسازنده فعلی است که بدان فرمان می دهد. در این مقاله برای ایضاح مطلب بر هنجار ساختاری باور متمرکز خواهم شد؛ استدلال خواهم نمود که پذیرش این هنجار به تنهایی برای تبیین پدیده ای که در متون فلسفی به پدیده شفافیت باور مشهور است کافی خواهد بود. به بیان دیگر تبیین خواهم نمود که شخصی که می پرسد «آیا باور کنم که p؟» صرفا براساس پذیرش هنجار باور، خواهد پرسید که «آیا p صادق است؟»