اثرات جیره های با سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر هضم مواد مغذی و ویژگی های دستگاه گوارش گوسفندان

به منظور بررسی تاثیر استفاده از جیره های با سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر pH شکمبه، تولید نیتروژن آمونیاکی، قابلیت هضم مواد مغذی و دفع مشتقات پورینی آزمایشی طراحی شد. شش تیمار آزمایشی در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده در زمان در شش دوره زمانی به شش راس دام اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل؛ تیمار شاهد، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه جو، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه جو و تصحیح شده بر اساس میزان پپتید، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه ذرت، تیمار با سطح انرژی بالا با استفاده از دانه ذرت تصحیح شده بر اساس میزان پپتید و تیمار با سطح بالای پروتئین با افزایش سطح کنجاله سویا. نتایج نشان داد اثرات تیمارهای آزمایشی بر میزان pH و نیتروژن آمونیاکی آزاد شده در شکمبه، سه ساعت بعد از مصرف خوراک معنی دار بود (05/0p<). ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم چربی و ماده آلی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0p>). تیمار با سطح پروتئین بالا و تیمار شاهد بطور معنی داری میزان پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی بیشتری مصرف کرده بودند (05/0p<). قابلیت هضم مواد مغذی با اضافه شدن منابع انرژی و پروتئین بهبود یافت. میزان دفع مشتقات پورینی در تیمار با سطح بالای پروتئین بطور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0p<). مکمل سازی جیره ها با منابع کربوهیدراته و پروتئینی با کمترین اثرات نامطلوب بر دستگاه گوارش توصیه می شود