بررسی تاثیر پوشش های آلکیدی بر تغییرات رنگی و مقاومت چسبندگی بافت تنه نخل در دو مقطع طولی و عرضی

در این پژوهش میزان تغییرات رنگی و مقاومت به چسبندگی پوشش ها بر بافت تنه نخل در دو مقطع طولی و عرضی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور نمونه هایی به ابعاد 2×7×15 (طولی) میلیمتر و 2×5×5 (عرضی) میلیمتر بریده شد. سپس با استفاده از دستگاه فیلم کش پوشش های سیلروکیلر و سیلرونیم پلی استر پوشش داده شد و جهت یکسان سازی رطوبت، نمونه ها در اتاق کلیما با شرایط دمای 20±2 سانتی گراد و رطوبت نسبی 1±65 درصد به مدت 15 روز نگه داری شدند. همچنین، کیفیت پوشش دهی با استفاده از آزمون های رنگ سنجی و چسبندگی کششی در دو مقطع طولی و عرضی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج رنگ سنجی نشان داد در اثر پوشش دهی با سیلروکیلر و سیلرونیم-پلی استر میزان روشنی کاهش و میزان قرمزی و زردی نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت. بعلاوه پوشش دهی در مقطع طولی تغییر رنگ بیشتری نسبت به مقطع عرضی نمود. به ترتیب پارامتر اشباع رنگ و فام رنگی در پوشش دهی نسبت به نمونه شاهد افزایش و کاهش یافت، که نشان دهنده آن است که میزان شفافیت و براقیت افزایش و سطح رنگ شده تمایل به قرمزی از خود نشان داده است. نتایج آزمون چسبندگی کششی نشان داد، مقاومت چسبندگی پوشش سیلروکیلر کمتر از پوشش سیلرونیم پلی استر بود و میزان مقاومت چسبندگی در مقطع عرضی به طور کلی 2 برابر بیشتر از مقطع طولی مشاهده گردید. افزایش مقاومت چسبندگی در مقطع عرضی نسبت به مقطع طولی ناشی از نفوذ بهتر پوشش و جدا شدن آن از سطح نخل بوده ولی در مقطع طولی به علت جدا شدن بافت نخل می باشد.