تعیین ارزش غذایی اویستر صخره ای Saccostrea cucullata در سواحل دریای عمان

در این تحقیق ترکیبات غذایی عضله اویستر صخره ای Saccostrea cucullata در سه منطقه از سواحل ایرانی دریای عمان مورد بررسی قرار گرفت. در طول بررسی انجام شده در فصل تابستان سال 1379، نمونه برداری بصورت ماهانه در 3 ایستگاه بریس (Beris) چابهار (Chabahar) و تنگ (Tang) انجام شد. پس از نمونه برداری میزان رطوبت، خاکستر، پروتئین، T. V. N، چربی و اسیدهای آمینه موجود در عضله اویسترها مورد سنجش قرار گرفتند.
نتایج بدست آمده نشان دادند که بیشترین میزان رطوبت با مقدار78. 34 در صد مربوط به منطقه بریس و کمترین مقدار با 77. 95 و 78. 10 درصد به ترتیب مربوط به مناطق تنگ و چابهار بودند. همچنین مشخص گردید که اویسترهای منطقه چابهار از لحاظ دارا بودن خاکستر (3. 16 درصد) در رتبه بالاتری نسبت به اویسترهای دو منطقه تنگ (2. 73درصد) و بریس (2. 5درصد) قرار داشتند.
بررسی میزان پروتئین در دو کفه ای های مورد مطالعه نشان داد که بیشترین میزان پروتئین در عضله اویسترهای چابهار (16. 26 درصد) وجود داشت، در حالی که اویسترهای دو منطقه دیگر تقریبا از وضعیت یکسانی (15. 45درصد در بریس و 15. 42 درصد در تنگ) برخوردار بودند.
بیشترین ازت فرار نیز با مقدار 5. 6 میلی گرم بر گرم مربوط به منطقه چابهار بود، در حالی که اویسترهای دو منطقه دیگر از وضعیت یکسانی با مقدار 2. 8 میلی گرم بر گرم برخوردار بودند. همچنین تعیین میزان چربی نیز حاکی از این بود که اویستر منطقه چابهار نسبت به دومنطقه تنگ و بریس به ترتیب با مقادیر 0. 8 درصد، 0. 72 درصد و 0. 6 درصد بیشترین مقدار را دارا است.