مطالعه بافت شناسی تکامل لوله گوارش تاسماهی ایرانی در مراحل ابتدایی زندگی

مطالعه بافت شناسی لوله گوارش تاس ماهی ایران در سنین ابتدایی زندگی تا سن 56 روزگی بوسیله میکروسکوپ نوری انجام گرفت. چند ساعت پس از تفریخ، در ناحیه قدامی آثاری از چشم و مغز اولیه دیده شد و ناحیه خلفی کاملا بوسیله مواد زرده ای اسیدوفیل پر شده بود. دهان و مخرج در این مرحله واضح نبود. در سن 5 تا 7 روزگی تقریبا تمام بخشهای لوله گوارشی بجز معده از لحاظ آنوتامیکی کامل بوده ومیزان مواد زرده ای نسبت به سن قبلی کمتر می باشد. در این سن، دهان از بافت پوششی سنگفرشی مطبق به همراه تعدادی جوانه های چشایی که بخش ابتدایی مری از بافت پوششی سنگفرشی تا استوانه ای شبه مطبق بدون مژه و بخش انتهایی آن از بافت پوششی استوانه ای شبه مطبق مژه دار پوشیده شده است. در سن 8 تا 9 روزگی ساختار لوله گوارشی کاملتر شده و دو بخش غده ای (کاردیا) و غیر غده ای (پیلوری) معده نسبت به مرحله قبلی واضح تر میباشد. بافت پوششی معده غده ای از نوع استوانه های ساده تا شبه مطبق مژه دار کوتاه است، در صورتیکه بخش پیلوری دارای بافت پوششی از نوع استوانه ای ساده تا شبه مطبق بلندتر و بدون مژه می باشد. در سن 9 روزگی غذایی خارجی به همراه مقداری مواد زرده ای در لوله گوارشی دیده شد که نشانگر تغذیه مختلط است. در سن 11 تا 12 روزگی، به میزان بسیار زیادی غذای خارجی (دافنی) در لوله گوارش مشاهده گردید. در سن 14 روزگی سکوم پیلوری و در 40 روزگی در دهان دندانهای مخروطی رویت شد. در مراحل اولیه زیست ماهی، ترشحات گلیکو پروتئینی خاص سلولهای استوانه ای لوله گوارش (بخش ابتدایی مری و بخش هایی از روده) بوده ولی با افزایش سن ترشحات مذکور خاص راس سلولهای استوانه ای و سلولهای گابلت می گردد. شروع تغذیه فعال بچه تاس ماهی ایران در فاصله سنی 9 تا 11 روزگی واقع است. با افزایش سن تا 56 روزگی، افزایش ضخامت اپی تلیوم، لایه عضلانی، بافت همبندپارین و افزایش چین های مخاطی روده در لوله گوارش دیده می شود.