انتخاب مواد تزریقی شیمیایی در اولین تجربه تزریق شیمیایی کشور در قسمتی از سد کرخه

تزریق شیمیایی عبارت است از تزریق محلول های شیمیایی به داخل تشکیلات خاکی که این محلول ها پس از یک مدت زمان از پیش تعیین شده با هم واکنش داده و باعث ایجاد پرده های آب بند و مستحکم در تشکیلات مورد نظر می شوند. استفاده از محلول های شیمیایی برای تزریق خاک، در پاسخ به نیاز به کنترل جریان آب، در تشکیلاتی که به علت ریز بودن بیش از حد منافذ، اجازه نفوذ سوسپانسیون های سیمان پرتلند را نمی دهند، ابداع شده است و به طور وسیعی در 50 سال اخیر برای آب بندی و پایدار سازی تشکیلات خاکی در سطح جهان مورد استفاده قرار گرفته است. اولین تجربه تزریق شیمیایی کشور در سد کرخه به طور صد در صد با تکیه بر دانش و تخصص کارشناسان و متخصصان داخلی به انجام رسیده و از این رو با تجربیات و نتایج ارزشمند و منحصر به فردی در زمینه بومی سازی تکنولوژی تزریق شیمیایی در کشور همراه بوده است. امروزه طیف وسیعی از مواد و محلول های شیمیایی برای استفاده در تزریق شیمیایی موجود هستند و در هر پروژه ای با توجه به نیازها، اهداف و شرایط خاص حاکم از محلول های شیمیایی مناسب، استفاده می شود. تجربیات به دست آمده در زمینه انتخاب دو غاب های شیمیایی برخلاف دو غاب های سیمانی از پیچیدگی و زوایای زیادی برخوردار است و مستلزم صرف هزینه و وقت بسیار بیشتری می باشد. ضمن اینکه پرسنل اجرایی نیز باید از دانش و تجربه کافی در زمینه شناخت مواد و محلولهای مختلف شیمیایی و مکانیسم عملکرد آنها باشند. چرا که در دوغابهای سیمانی، حداکثر باید نسبت آب به سیمان و یا درصد بنتونیت اضافه شونده را تعیین نمود، ولی در تزریق شیمیایی ما با طیف وسیعی از محلول های شیمیایی مواجه هستیم که هر یک دارای خواص فیزیکی، شیمیایی و زیست محیطی متفاوتی هستند. در این مقاله، فرآیند انتخاب محلول های شیمیایی مورد استفاده، جهت انجام تزریق شیمیایی آزمایشی در قسمتی از پی سد کرخه، مورد بحث قرار می گیرد و چگونگی دست یابی به طرح نهایی که شامل محلول سیلیکات سدیم به عنوان ماده تزریقی اصلی و محلول شیمیایی اتیل استات به عنوان ماده فعال کننده با طرح اختلاط معین می باشد را بررسی خواهیم کرد.