مقایسه فراوانی پلانکتونها و کفزیان کارگاه های پرورش تاسماهیان و بررسی نقش آنها در ضریب چاقی بچه ماهیان

این بررسی از تاریخ 2/2/1380 تا 22/4/1380 انجام شد. بدین منظور 3استخر پرورش بچه ماهیان خاویاری از کارگاه دکتر یوسف پور و 3استخر از مجتمع تکثیر و پرورش شهید بهشتی انتخاب گردید و نمونه برداری به طور هفتگی با استفاده از تور پلانکتون گیر (با چشمه 50 میکرون) ، روتنر و دستگاه بنتوزگیر اکمن در طول دوره پرورش انجام شد. نمونه های فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون و کفزیان پس از عملیات تثبیت با فرمالین 4 درصد مورد شناسایی قرار گرفتند. تنوع فیتوپلانکتونی در کارگاه دکتر یوسف پور شامل 22 جنس و در کارگاه شهید بهشتی شامل 21 جنس از 5 شاخه کلروفیتا، سیانوفیتا، کریزوفیتا، کریپتوفیتا و اوگلنوفیتا بودند و در اغلب نمونه برداری ها جنس Schroderia sp. از شاخه کلروفیتا گروه غالب را تشکیل می داد. تراکم فیتوپلانکتونی دراستخرهای مورد بررسی مجتمع شهید بهشتی 106×2 سلول در میلی لیتر و در کارگاه دکتر یوسف پور حدود 106×1 سلول در میلی لیتر بود. فون زئوپلانکتونی در هر دو کارگاه شامل 9 جنس متعلق به دو شاخه بندپایان (Arthropoda) و گردان تنان (Rotifera) بود. تراکم زئوپلانکتونها در کارگاه دکتر یوسف پور 36937 عدد در لیتر و در مجتمع شهید بهشتی 46603 عدد در لیتر بود. تنوع موجودات کفزی دراستخرهای نمونه برداری شده کارگاه دکتر یوسف پور شامل لارو حشرات، کرمهای کم تار و نرم تنان و در مجتمع شهید بهشتی شامل لارو حشرات و کرمهای کم تار بود. میانگین توده زنده کل کفزیان دراستخرهای مورد بررسی شهید بهشتی 0. 75±2. 16 گرم در متر مربع و دراستخرهای مورد بررسی کارگاه دکتر یوسف پور 0. 19±1. 58 گرم در متر مربع بود. محدوده تغییرات ضریب چاقی بچه ماهیان در مجتمع شهید بهشتی بین 0. 297 تا 0. 6 و در کارگاه دکتر یوسف پور 0. 294 تا 0. 554 بود.