ارزیابی پتانسیل تولید آرتمیا در بخشی از آبهای شور منطقه گناباد

در این تحقیق که در منطقه گناباد انجام شد، ذخایر آرتمیا در منطقه با نمونه برداری های فیزیکی و شیمیایی آب و تعیین فراوانی فیتوپلانکتونهای مناسب جهت تغذیه آرتمیا و نیز دانسیته آرتمیا در طول یکسال (1380 تا 1381) تقریبا هر فصل دو بار و از دو ایستگاه مورد مطالعه قرار گرفت و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب اندازه گیری شد. نمونه برداری پلانکتونی توسط تور پلانکتونی با چشمه 20 میکرون صورت گرفت. در بررسی های فیتوپلانکتونی بیشترین گونه شناسایی شده Nitzschia بود که در تمام طول سال وجود داشت. این جلبک از عمده ترین غذاهای مصرفی آرتمیا محسوب می شود. به طور کل در فصول بهار و اوایل پاییز فراوانی جمعیت فیتوپلانکتونها در منطقه بیشتر از فصول دیگر سال بود. تغییرات تراکم آرتمیا نیز در طول سال مشاهده گردید. با در نظر داشتن فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی موثر در تولید (دما 8. 5 تا 22 درجه سانتیگراد، شوری 70. 27 ppt تا 155. 8، اکسیژن محلول 2. 1 تا 4. 6 میلی گرم در لیتر، 7. 5 pH تا 9 و به رغم کم بودن پتانسیل تولید آرتمیا بدلیل فقر غذایی، مشخص گردید که مناسب ترین زمان و مکان جهت تولید آرتمیا از اواخر اردیبهشت ماه تا آبان ماه در ناحیه کالشور می باشد. بنابراین از نتایج این تحقیقات می توان در برنامه ریزی آبزی پروری آرتمیا استفاده کرده و جهت افزایش اشتغال، ارزآوری و توسعه روستایی مورد استفاده قرار داد.