تاثیر رساله اخلاق ارسطو در میراث اخلاقی و مدنی حکمای اسلامی

حکمت فلسفی، اخلاقی و سیاسی در ایران پس از اسلام و همچنین در جهان اسلام با حکمت یونانی خصوصا آرای افلاطون و ارسطو، پیوند و تعامل نزدیک داشته است. بزرگ ترین و مهم ترین شارحان حکمای برجسته یونان خصوصا ارسطو، فلاسفه اسلامی مانند فارابی و ابن رشد بوده اند تا جایی که به ارسطو معلم اول و به ابونصر فارابی معلم ثانی اطلاق شده است. از آثار مهم و میراث فکری ارسطو که مورد استناد و بررسی و نقد حکمای اسلامی واقع شده رساله اخلاق ارسطو است. «رساله اخلاق نیکو ماخسی» که ارسطو خطاب به فرزند خویش به رشته تحریر درآورد پس از ترجمه به زبان عربی در اختیار دانش پژوهان مسلمان بویژه حکمای مسلمان ایرانی قرار گرفت. تاثیر این رساله اخلاقی در میراث مدنی و اخلاقی در جهان اسلام کاملا مشهود و برجسته می نماید. قرابت تعالیم اخلاقی ارسطو در این رساله با آموزه های اخلاقی در اسلام موجب توجه مضاعف به محتوای رساله مزبور از سوی حکما و فلاسفه اسلامی و اقبال بیشتر به مفاد آن گردیده است. در این نوشتار، رگه هایی از این تاثیر مورد توجه و بررسی قرار گرفته است.