مقایسه رشد و بازماندگی مرحله زوآی میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در تغذیه با چهار نوع جلبک بصورت انفرادی و تلفیقی

در این مطالعه چهار جنس فیتوپلانکتون شامل تتراسلمیس (Tetraselmis) ، کیتوسروس (Chaetoceros) ، اسکلتونما (Skeletonema) و کلرلا (Chlorella) به صورت منفرد و تلفیقی در 10 تیمار با 3 تکرار به منظور تغذیه مرحله لاروی (زوآ) میگوی ببری سبز مورد بررسی و ارزشیابی قرار گرفتند. در تغذیه منفرد بیشترین میزان بازماندگی (82 درصد) ، میزان رشد (3. 55 میلیمتر) و مدت زمان طی شده از مرحله زوآ یک (Zl) تا مرحله مایسیس یک (M1) (92 ساعت) مربوط به لاروهایی بود که با اسکلتونما (40 هزار سلول در هر میلی لیتر) تغذیه شده بودند. در تغذیه تلفیقی در مرحله زوآ یک بهترین درصد بازماندگی (97 درصد) در لاروهایی مشاهده شد که با کیتوسروس و تتراسلمیس تغذیه شده بودند و در مرحله زوآ دو و سه بیشترین درصد بازماندگی (95 درصد) مربوط به لاروهایی بود که با اسکلتونما و کیتوسروس تغذیه شده بودند و میزان رشد 4. 58 میلی متر و مدت زمان طی شده از مرحله زوآ یک تا مایسیس یک، 72 ساعت بود. بطور کلی درصد بازماندگی و میزان رشد لاروها در تغذیه تلفیقی بالاتر از تغذیه منفرد بود.