تجمع فلزات سنگین در بافت عضله ماهی کفال طلایی (Mugil auratus) دریای خزر در ارتباط با برخی مشخصات بیومتریک (طول استاندارد ، وزن ، سن و جنسیت)

تحقیق حاضر، در پاییز سال 1381، به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین (Zn, Cu, Pb, Cd) در بافت عضله ماهی کفال طلایی (Mugil auratus) دریای خزر در منطقه فریدون کنار استان مازندران، انجام گرفت. اهداف مورد نظر مقایسه مقادیر حاصله با حد مجاز استانداردهای جهانی و همچنین بررسی تاثیر 4 عامل طول استاندارد، وزن، سن و جنسیت بر میزان تجمع این فلزات در بافت عضله ماهیان مورد مطالعه، بوده است. بافت عضله 32 نمونه صید شده به صورت تصادفی، پس از انجام زیست سنجی، تفکیک گردید. جهت استخراج فلزات از بافت عضله ماهیان مورد مطالعه، از روش هضم بسته و با استفاده از مخلوط اسید استفاده شد و تعیین غلظت بوسیله دستگاه اسپکتروسکوپی جذب اتمی شعله ای (FAAS) صورت پذیرفت. میانگین نتایج حاصل مقادیر 14. 327، 0. 996، 2. 337 و 0. 321 بر حسب ppm وزن خشک بترتیب برای غلظت فلزات روی، مس، سرب و کادمیوم در بافت عضله این ماهیان را نشان داد که با استفاده از آزمون t، با استانداردهای جهانی نظیر: سازمان بهداشت جهانی، وزارت کشاورزی – شیلات و غذا انگلستان و انجمن بهداشت ملی و تحقیقات پزشکی استرالیا مقایسه و بالا بودن غلظت عناصر سرب و کادمیوم نتیجه گیری گردید. نتایج حاصل از آزمونها ضریب همبستگی پیرسون و ویلکاکسون، حاکی از وجود رابطه خطی مثبت بین میزان تجمع فلزات روی و کادمیوم با عوامل طول استاندارد، وزن و سن ماهی و وجود رابطه خطی منفی بین میزان تجمع فلز سرب با عوامل فوق الذکر می باشد. در حالیکه، بین میزان تجمع فلز مس با عوامل طول استاندارد (P-Value=0. 6962) ، وزن (P-Value=0. 4395) و سن (P-Value – 0. 7774) رابطه معنی داری وجود نداشت. نتایج همچنین نشان دهنده عدم تاثیر عامل جنسیت بر میزان تجمع فلزات روی، مس، و کادمیوم بود، در حالیکه، در خصوص فلز سرب، میزان تجمع این عنصر در نمونه های نر بیش از نمونه های ماده بوده است.