مقایسه تجمع فلزات سنگین (روی ، مس ، کادمیم ، سرب و جیوه) در بافت عضله و خاویار دوگونه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) و ازون برون (Acipenser stellatus) حوضه جنوبی دریایی خزر

اندازه گیری فلزات سنگین (روی، مس، کادمیم، سرب و جیوه) در بافت ماهیچه و خاویار دو گونه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) و ازون برون (Acipenser stellatus) حوضه جنوبی دریای خزر (از بندر آستارا تا بندر ترکمن) در 5 ناحیه شیلاتی شمال ایران انجام شد. تعداد نمونه های مورد بررسی شامل 139 عدد ماهی ازون برون و 103 عدد تاسماهی ایرانی بود که از 18 صیدگاه مستقر در 5 ناحیه شیلات در فصول صید سالهای 1377 و 1378 جمع آوری شدند. تجزیه شیمیایی نمونه ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی (شعله) جهت چهار فلز سرب، کادمیوم، روی و مس و جذب اتمی با سیستم بدون شعله و دستگاه مکمل اندازه گیری جیوه (با سیستم بخارات سرد جیوه) برای اندازه گیری جیوه انجام شد. میانگین سن ماهیان مورد بررسی در تاسماهی ایرانی (2. 6 ±) 17. 6 سال و در ازون برون (1. 8 ±) 11. 9 سال بوده است. میانگین فلزات در بافت ماهیچه و خاویار تاسماهی ایرانی بترتیب: روی 26. 9 و 65. 9، مس 1. 8 و 4. 2، سرب 0. 61 و 0. 111 و کادمیوم 0. 061 و 0. 005 میکروگرم در لیتر (وزن خشک) و جیوه 0. 06 و 0. 007 میکروگرم در لیتر (وزن تر) و در بافت ماهیچه و خاویار نمونه های ماهیان ازون برون بترتیب: روی 27. 4 و 57. 8، مس 1. 64 و 4. 85، سرب 0. 481 و 0. 112، کادمیوم 0. 059 و 0. 005 میکروگرم در لیتر (وزن خشک) و جیوه 0. 05 و 0. 008 میکروگرم در لیتر (وزن تر) بدست آمد. حداکثر مقادیر بدست آمده از این 5 فلز در بافت ماهیچه و خاویار این دو گونه نشانگر عدم وجود این فلزات در غلظت های بیش از مقادیر حد مجاز بین المللی جهت مصرف انسانی بوده است.