تعیین مناسبترین سن و وزن رها سازی بچه تاسماهی ایرانی Acipenser persicus سواحل جنوب غربی دریای خزر براساس شاخص سوری

تاسماهی ایرانی Acipenser persicus مهمترین گونه ماهی خاویاری مناطق جنوبی دریای خزر است که در حال حاضر 51 درصد خاویار استحصالی ایران را تشکیل می دهد. آزمونهای مقاومت به شوری در دو تیمار شوری 7 و 9 در هزار و گروه شاهد (با شوری 0. 5 در هزار) روی 5 گروه سنی با سه تکرار در هر تیمار و شاهد در مراحل اولیه زندگی تاسماهی ایرانی در آکواریوم های 27 لیتری مجهز به سیستم هوادهی یکنواخت و شرایط فیزیکی و شیمیایی یکسان به انجام رسید. نتایج نشان داد که در صورت مساعد بودن شرایط زیستی تغذیه ای و محیط پرورش بچه تاسماهی ایرانی در روزهای نخست زندگی، سن عامل مهمی برای توسعه اندام های تنظیم کننده فشار اسمزی است. اما در مراحل بعد دو عامل وزن و طول ماهی نقش اساسی را در این زمینه بر عهده خواهند داشت. همچنین در صورت مساعد بودن شرایط زیستی، تغذیه ای و محیط پرورش بچه تاسماهی ایرانی در روزهای اولیه پس از تفریخ و تغذیه فعال و مناسب بودن محل بارگیری و رهاسازی، آنها را می توان در سنین 33 تا 35 روز پس از جذب کیسه زرده با میانگین وزن 2. 1 گرم و طول 6. 9 سانتیمتر در حاشیه یا مصب رودخانه ها رهاسازی نمود.