بررسی امکان تکثیر مصنوعی مولدین پرورشی ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus)

در این پژوهش، امکان تکثیر مصنوعی مولدین پرورشی نه ساله کفال خاکستری بررسی گردید. هشت سری آزمایش تکثیر مصنوعی در طول 3 ماه (آبان ماه الی اسفند ماه 1382) انجام شد. برای مولدین آزمایشهای 1 تا 5 روش دو تزریقی به فاصله زمانی 24 ساعت بکار برده شد. تزریق مقدماتی توسط CPH و تزریق نهایی توسط هورمونهای LHRH–A2 همراه دمپریدون (Domperidone) یا CPH با HCG صورت پذیرفت. مولدین ماده آزمایشات 6 تا 8، ابتدا از طریق روش تزریق تدریجی روزانه به مدت 5 روز به میزان 500 واحد بین الملل به ازای هر کیلوگرم وزن بدن HCG دریافت کردند و به مولدین نر علاوه بر HCG هورمون 17 - آلفا-MT به میزان 5 تا10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد و سپس با روش دو تزریقی هورمونها این مولدین تحریک گردیدند. نتایج نشان دادند که مولدین نر واقع در مرحله 2 و 3 هر دو گروه تزریق (دو تزریقی چند تزریقی) که به آنها هورمون HCG تزریق شد نسبت به مولدینی که هورمون 17 - آلفا- MT دریافت کردند، از راندمان بهتری برخوردار بودند بطوریکه از یک مولد گاهی در آزمایشات تکثیر مصنوعی 2 تا 6 بار استفاده گردید. در هشت سری آزمایش تحریک مصنوعی مولدین ماده، 27 عدد مولد بکار گرفته شد که 22 عدد اقدام به تخم ریزی نمودند (یک میلیون تا 2. 6 میلیون تخم). تخم هشت مولد لقاح یافته بود و درصد لقاح 10 تا 95 و درصد تخمه گشایی 0. 008 تا 88. 9 درصد برآورد گردید. همچنین از این تعداد مولد، شش سری لارو از 117 تا 2 میلیون عدد تولید شد. بهترین زمان جهت تکثیر مصنوعی این ماهی آذر ماه برآورد گردید، میانگین قطر تخمکها در این ماه? 600 میکرون اندازه گیری شد. در بررسی‏ های آماری بین دو گروه مولدین دو تزریقی و چند تزریقی از لحاظ میانگین قطر تخمکهای مولدین قبل از تزریق اولیه، درصد تخمه گشایی و تعداد لاروهای تولید شده اختلاف معنی داری در سطح اعتماد 95% (One-Way-T-student p< 0. 05) مشاهده گردید که حاکی از بهتر بودن وضعیت مولدین چند تزریقی از نظر بازده تکثیر مصنوعی می باشد.