بررسی میزان استاندارد دیادکوکاینتیک در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی در سه منطقه 3، 8، 19 شهر تهران

جهت ارزیابی توانایی حرکت سریع و متغیر اندامهای گفتاری افراد از روش دیادکوکاینتیک استفاده می شود. دو روش برای بدست آوردن این معیار وجود دارد. در اولین روش فرد باید در زمان ثابت هجاهای مشخصی را سریع تولید نماید و در دومین روش فرد باید تعداد ثابت هجاهای مشخص را جهت تعیین زمان اجرای آن به صورت سریع تولید نماید. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان استاندارد دیادکوکاینتیک در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی در سه منطقه 3، 8، 19 شهر تهران انجام شده است.
جامعه مورد مطالعه در این تحقیق دانش آموزان مقطع ابتدایی سه منطقه آموزشی 3 و8 و19 بودند که از میان آنها 1997 دانش آموز (980 نفر دختر و 1017 نفر پسر) به طور تصادفی انتخاب گردیدند. دانش آموزان باید در مدت 5 ثانیه هجاهای /پا/، /تا/، /کا/ و /پا تا کا/ را به صورت سریع تولید می نمودند و همچنین باید تعداد ثابت هجاهای مشخص را جهت تعیین زمان اجرای آن به صورت سریع تولید نمایدکه در این مطالعه دانش آموزان باید 15 دفعه هر یک از هجاهای فوق را تولید نمایند تا زمان آنها ثبت گردد.
با بالارفتن پایه تحصیلی متوسط زمان تمام هجاها کاهش داشت و همچنین متوسط تعداد هجاها در زمان ثابت افزایش داشت.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که با افزایش سن توانایی میانگین تعداد تکرار هجاها افزایش می یابد و میانگین زمان تکرار هجاها کاهش می یابد. همچنین در این تحقیق ثابت گردید که بین میانگین تکرار هجاها در بین پسرها و دخترها تفاوت معنی داری وجود دارد.