فراوانی و تنوع گونه ای شگ ماهیان سواحل استانهای مازندران و گلستان

این مطالعه بخشی از پروژه شناسایی و تعیین پراکنش شگ ماهیان در حوضه جنوبی دریای خزر می باشد که در استانهای مازندران و گلستان طی سالهای 1378 تا 1380 همزمان با شروع صید ماهیان استخوانی (20 مهر ماه 1378 لغایت 20 فروردین 1379) انجام شد.
در مجموع 336 عدد از شگ ماهیان بررسی شدند. نتایج نشان داد که ماهیان شناسایی شده شامل چهار گونه: شگ ماهی براشنی کووی (Borodin, 1904) Alosa braschnikowi، پوزانک دریای خزر A. caspia (Eichwald 1938) پوزانک چشم درشت A. saposchnikowi (Grimm, 1887) و شگ ماهی مهاجر A. kessleri (Grimm, 1887) می باشند. از مجموع گونه های موجود، گونه A. braschnikowi بیشترین فراوانی را با 84. 4 درصد و گونه kessleri A. کمترین فراوانی با 3. 2 درصد بخود اختصاص دادند. بررسی وضعیت تراکم گونه braschnikowi. A نشان داد که از شرق به غرب شدت تراکم آن افزایش می یابد بطوریکه این میزان در استان گلستان 43. 8 درصد و در استان مازندران 56. 2 درصد بود.
بیشترین طول چنگالی و وزن ماهیان صید شده مربوط به گونه A. braschikowi به ترتیب با 395 میلیمتر و 760. 3 گرم و کمترین آن مربوط به گونه پوزانک دریای خزر بترتیب با 110 میلیمتر و 109 گرم بوده است.
بررسی وضعیت جنسی A. braschikowi نشان داد که نرها غالب هستد. فراوانی نسبی ماده ها و نرها در استان مازندران به ترتیب 44. 2 و 55. 8 درصد بود در حالیکه در استان گلستان بترتیب 30. 6 و 69. 4 درصد را تشکیل دادند. نسبت جنسی ماده به نر این گونه در استان مازندران و گلستان بترتیب 1:1. 26 و 1:2. 26 بوده است. در کل نسبت جنسی ماده به نر 1:1. 6 بدست آمد.
نمونه های شگ ماهی A. braschikowi صید شده در 6 گروه سنی ، ، ، ، و ساله قرار داشتند. بیشترین فراوانی را گروه سنی ساله با 28. 9 درصد و کمترین فراوانی را گروه سنی و ساله هر کدام با 8. 9 درصد داشت.