مطالعه مقایسه رشد فیل ماهی (Huso huso) در دو محیط پرورشی آب لب شور و آب شیرین

این بررسی با هدف امکان بهره برداری بهینه از اراضی کم بازده ساحلی و منبع آب لب شور دریای خزر و کاهش وابستگی به ذخایر طبیعی و رها کرد بچه تاسماهیان با وزن اولیه بالاتر از 600 بچه فیل ماهی 45 تا 55 گرم در 6 دستگاه حوض فایبرگلاس با ابعاد 0. 53×1. 9×1. 9 متر و با تراکم 25 عدد در متر مربع در طرح آماری کاملا تصادفی نامتعادل برای مدت 80 روز انجام شد. به منظور دستیابی به نتایج مطلوب رشد فیل ماهیان، تیمار آب لب شور، بعنوان محیط پرورش جدید و مقایسه آن با نتایج پرورش در آب شیرین بعنوان روش معمول و بومی در نظر گرفته شدند. چهار حوض برای پرورش در آب لب شور و دو حوض شاهد برای پرورش در آب شیرین اختصاص داده شد.
بچه ماهیان مورد مطالعه پس از 71 روز تغذیه تحت شرایط یکسان (از نظر درجه حرارت، نور، اکسیژن، میزان تغذیه و…) در درجه حرارت 15. 5 تا 26. 8 درجه سانتیگراد و متوسط شوری 8 گرم در لیتر در تیمار آب لب شور از وزن 49. 2±7. 5 گرم به 196. 845±24 گرم و در تیمار پرورش در آب شیرین به 193. 115±23 گرم رسیدند. ضریب تبدیل غذا (FCR) و سرعت رشد ویژه (SGR) در دو تیمار آب لب شور و آب شیرین بترتیب 1. 19±0. 04، 2. 27±0. 01، 1. 39±0. 043 و2. 25±0. 15 بدست آمد.
متوسط درجه حرارت آب در دو تیمار آب لب شور و شیرین بترتیب 22. 4±3. 7 و 23. 1±3. 9 درجه سانتیگردا بود. درجه حرارت و اکسیژن محلول در سطح مطلوب بودند و از سوی دیگر به دلیل عدم وجود عوامل محدود کننده رشد در هر دو تیمار ماهیان رشد قابل توجهی داشتند.
ضرایب تبدیل غذا حاکی از وضع مناسب تغذیه و در نهایت مقدار کافی غذای مصرفی کبود. تجزیه و تحلیل داده های آماری از بیومتری نهایی بیانگر برتری شاخص های تغذیه در تیمار آب لب شورد بوده که با حدافل ضریب تبدیل غذا و حداکثر سرعت رشد ویژه نسبت به تیمار آب شیرین شرایط مطلوبتری داشته است.