مدل C7 برای خلق دانش سازمانی و مدیریت

این مقاله بر آن است مدلی مفهومی برای خلق دانش سازمانی و مدیریت که با عنوان مدل C7 شناخته می شود، معرفی کند. این مدل مبتنی بر تمایز میان دانش فردی و سازمانی و دانش صریح و ضمنی است. مدل C7 بیان می دارد که هفت مفهوم کلیدی که حروف اول آنها با C شروع می شود (ایجاد رابطه، تقارن زمانی، درک و فراگیری، ارتباطات، مفهوم سازی، مشارکت، و هوش جمعی) در فرآیند خلق دانش، نقش اصلی ایفا می نمایند. این مقاله، همچنین محیط شبکه ای ناظر بر زمینه های تکنولوژی (فناوری)، زبان و سازمان را تحلیل می نماید. از سویی مطرح می کندکه تحقیقات قبلی بر زمینه های سازمانی و فناوری تمرکز داشته اند، و از سوی دیگر یافته های مقاله نشان می دهند که برخی از ویژگی های کلیدی ذاتی وب یا شبکه تا حد لازم مورد بهره برداری قرار نگرفته است. این مقاله تاکید می کند که پشتیبانی بیشتر از زمینه های زبانی در غالب موارد نادیده گرفته می شوند؛ مثل اغلب زیرفرآیندهای حساس به عملکرد انسانی خلق دانش سازمانی (ادراک و ارتباطات)؛ که می تواند از طریق بهره برداری عمیق تر از کارکرد فرامتنی و ابرموضوعی وب حاصل شود. به علاوه، این رهیافت می تواند به بهبود فعالیت های کاری اصلی و ارتقای قابلیت های سازمان ها کمک نماید و در کنار آن، در دستیابی به مزیت رقابتی نسبت به متحدان کاری شان به آنها یاری رساند.