بررسی تاثیر روش های مختلف آبیاری بر استقرار گونه های درختی مثمر و غیر مثمر در مناطق بیابانی،

این پژوهش با هدف دستیابی به روش آبیاری مناسب جهت توسعه فضای سبز و گسترش باغات در مناطق بیابانی طراحی گردید. منطقه اجرای طرح، شهرستان میبد از توابع استان یزد بوده که دارای خاک های بیابانی با بافت سنگین و شوری نسبتا زیاد در سطح خاک، اقلیم خشک سرد با متوسط بارندگی سالانه 62 میلیمتر و تبخیر 3500 میلیمتر در سال می باشد. طرح با چهارتیمار اصلی آبیاری کوزه ای، لوله سفالی قطر 10 سانتیمتر، لوله سفالی قطر 15 سانتیمتر، قطره ای و چهارتیمار فرعی کاج، زبان گنجشک، پسته و انار در قالب طرح آماری کرت های خرد شده و طرح پایه بلوک های کامل با سه تکرار برای مدت 4 سال (78-1374) به مرحله اجرا گذاشته شد. میزان رشد قطری تاج پوشش، ارتفاع گیاهان و مقدار آب مصرفی در هر یک از شیوه های آبیاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان می دهد که شیوه های آبیاری در سطح پنج درصد (p<0.05) و نوع گیاه در سطح یک درصد (p<0.01) و دارای اختلاف معنی دار می باشند. نتایج مقایسه میانگین های ارتفاع و قطر تاج پوشش نهال ها حاکی از برتری معنی دار آبیاری لوله سفالی قطر 10 سانتیمتر است. بیشینه رشد قطری و ارتفاعی با دارا بودن اختلاف معنی دار نسبت به سایر گونه ها مربوط به انار می باشد. در بین تیمارهای فرعی، گونه های انار، کاج و زبان گنجشک در تیمار لوله سفالی قطر 10 سانتیمتر حایز برتری هستند. پسته در تیمار لوله سفالی قطر 15 سانتیمتر با حداکثر رشد همراه بوده، اما نسبت به تیمار لوله سفالی قطر 10 سانتیمتر و آبیاری کوزه ای تفاوت معنی داری ندارد.