سلولهای هشدار دهنده و پراکنش آنها در اپیدرم پوست نواحی مختلف بدن ماهی بنی (Barbus sharpeyi)

در این تحقیق تعداد 20 عدد ماهی بنی (Barabus sharpeyi) بالغ، سالم و هم اندازه مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور مطالعه میکروسکوپی، از نواحی مختلف بدن شامل لب، باله، سر، نواحی پشتی (زیر باله پشتی) ، جانبی (روی خط جانبی) و شکمی نمونه هایی به ضخامت حداکثر 0. 5 سانتیمتر تهیه گردید. سپس به روش استاندارد و معمول تهیه مقاطع بافتی، برش هایی به ضخامت 5 تا 6 میکرومتر، تهیه و مورد رنگ آمیزی H& E و PAS قرار گرفتند. جهت مطالعه هیستومتریک و تعیین میزان پراکنش سلول های هشدار دهنده در پوست نواحی مختلف بدن ماهی بنی، تعداد این سلولها در 100 میکرومتر از طول اپیدرم هر ناحیه، مورد شمارش و بررسی مقایسه ای قرار گرفت. نتایج مشاهدات میکروسکوپیک نشان داد که در لایه های میانی تا عمقی تر بافت پوششی سنگفرشی مطبق شاخی نشده اپیدرم پوست نواحی مختلف بدن (به جز پوست ناحیه خارجی لب) ، سلول های بسیار بزرگ و حجیمی به نام سلول های هشدار دهنده وجود دارد. این سلولها دارای هسته ای یوکروماتین و بزرگ با سیتوپلاسمی وسیع می باشند که در رنگ آمیزی PAS واکنش منفی نشان داده و بدینوسیله از سلولهای جامی شکل که در رنگ آمیزی PAS واکنش مثبت دارند، بخوبی قابل تمایز می باشند. شکل و تعداد این سلول ها در نواحی مختلف پوست متفاوت می باشد که این اختلاف تعداد، به جز در نواحی پشتی، شکمی و باله در بقیه موارد معنی دار بود (P< 0. 05). بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان پوست ماهی بنی را از لحاظ پراکنش سلول های هشدار دهنده به 4 ناحیه مختلف تقسیم کرد: 1- پوست ناحیه خارجی لب که فاقد سلول هشدار دهنده می باشد.
2- پوست ناحیه سر با 14. 814± 0. 304 عدد سلول هشدار دهنده در 100 میکرومتر از طول اپیدرم.
3- پوست نواحی پشتی با 27. 628± 1. 167، شکمی با 28. 228± 1. 541 و باله ها با 29. 629± 0. 314 عدد سلول هشدار دهنده در 100 میکرومتر از طول اپیدرم.
4- پوست ناحیه جانبی با 47. 497± 0. 512 عدد سلول هشدار دهنده در 100 میکرومتر از طول اپیدرم که دارای بیشترین تعداد می باشد.