اثربخشی پارامترهای ترافیکی و جاده ای بر ارزیابی حوادث ریزشی مورهای کوهستانی

ریزش سنگ از حوادثی است که در جاده های کوهستانی باعث تلفات جانی و خسارات مالی فراوان می شود. در سال های گذشته جاده- های کوهستانی ایران نیز در معرض این بلایای طبیعی بوده اند. عامل بسیاری در بروز این وقایع موثرند که از آن میان می توان زلزله، وجود گسل فعال، شرایط جوی و آب و هوایی، هوا زدگی و موارد دیگر را نام برد. از نظر پتانسیل ریزشی تمام نقاط یک محور کوهستانی دارای استعداد یکسان نیستند و تفاوت هایی از لحاظ میزان خطر و وقوع این بلای طبیعی وجود دارد که با استفاده از پارامترهای مختلفی قابل ارزیابی است. این پارامترها معمولا به سه دسته اصلی قبل تقسیم هستند که عبارتند از: پارامترهای زمین شناسی و مکانیک سنگ، پارامترهای آب و هوایی و پارامترهای ترافیکی و جاده ای، شرایط ساختاری و وضعیت تداخل لایه های بین دامنه ها همه مسایلی هستند که در ریزش سنگ در جاده ها موثرند. اما پارامترهای ترافیکی و جاده ای نیز به عنوان موارد تاثیر گذار در ارزیابی حوادث ریزشی در جاده های کوهستانی داری اهمیت اند. از جمله پارامترهای ترافیکی و جاده ای تاثیرگذار در ارزیابی حوادث جاده ای می توان به عرض جاده، فاصله در تصمیم گیری (در فاصله دید، (درصد خطر وسیله نقلیه و لزوم وجود جوی ضربه گیر کناره جاده اشاره کرد که میزان ترافیک و سرعت وسایل نقلیه در آنها نقش دارند. در ارزیابی خطرات ریزشی به خصوص ریزش سنگ در جاده ها، نادیده گرفتن و یا کوچک جلوه دادن این عوامل ترافیکی، موجب بی دقتی در ارزیابی حوادث ریزشی جاده های کوهستانی می شود.