بررسی رژیم غذایی ماهی پوزانوک خزری (Alosa caspia caspia) در سواحل استان گیلان

در این بررسی 262 نمونه ماهی پوزانوک خزری بوسیله پره و دام از سواحل جنوب غربی دریای خزر (استان گیلان) از مهر ماه 1380 تا خرداد ماه 1382 صید و مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان بررسی شده دارای طول چنگالی 88 تا (156. 7± 31. 9) 235 میلیمتر، وزن 8 تا (51. 92± 32. 7) 196 گرم و سنین 1 تا (2. 81± 0. 90) 6 سال بودند و نتایج نشان داد شاخص تهی بودن لوله گوارش آنها 10. 3 درصد، میانگین طول نسبی روده 0. 52± 0. 03، میانگین شدت تغذیه 103. 9± 114. 5 و میانگین نمایه فربهی 0. 94± 0. 17 می باشد. اطلاعات نشان داد که این ماهی از تنوع غذایی نسبتا بالایی برخوردار است و فیتوپلانکتونها (بویژه جنسهای Rhizosolenia و Spirogyra) حدود 1. 8 درصد، زئوپلانکتونها Cladocera, Copepoda, Cirripedia, Mysidacea, Rhizopoda, Rotatoria)، لارو Bivalvia و تخم و لارو ماهیان استخوانی) حدود 98 درصد و کفزیان هم حدود 0. 2 درصد کمیت غذای درون لوله گوارش این ماهی را تشکیل می دهند. در بین طعمه های مصرفی، کوپه پودا (Acartia spp.) و سیریپدیا (Balanus) بترتیب با 83. 1 و 12. 9 درصد فراوانی طعمه ها، بعنوان غذای اصلی ماهی مطرح بودند. آکارتیا بترتیب 48. 0, 80. 4, 97. 3 و 68. 3 درصد و سیپریس بالانوس بترتیب 41. 9, 2. 6, 2. 0 و 25. 3 درصد غذا را در فصول پاییز، زمستان، بهار و تابستان در این ماهی تشکیل داده اند. این دو موجود بترتیب بیشترین فراوانی را در دو جنس نر و ماده و سنین مختلف ماهی داشتند. در ساحل تالش و کیاشهر، آکارتیا حدود 97 درصد فراوانی غذا و در ساحل انزلی، حدود 65. 7 درصد غذا را آکارتیا و حدود 23 درصد غذا را سیپریس بالانوس تشکیل می دادند و در مجموع در تمامی فصول و سنین، زئوپلانکتونها غذای اصلی این ماهی بودند.