مدل پیش بینی تصادفات در قوسهای واقع در راه های دو خطه برون شهری

بررسی تصادف های جاده ای نشان می دهد که 50 تا 60 درصد تصادفات در راه های دو خطه برون شهری اتفاق می افتند، نیمی از این تصادفات در قوس های راه به وقوع می پیوندند و حدود 70 در صد از تصادفات حادث در قوسهای متعلق به قوسهای افقی هستند. بنابراین ضروری است علاوه بر دقت نظر در طراحی قوسهای افقی در مرحله مطالعات راه های جدید، با استفاده از روش های علمی با ارزیابی قوسهای واقع در راه های موجود به شناسایی قوسهای با ریسک تصادفات زیاد و انجام کارهای لازم برای کاهش احتمال تصادف پرداخت. یکی از این روش ها تعیین مدل های پیش بینی تصادفات است. بررسی مطالعات انجام شده بر روی تصادفات در راه های دو خطه برون شهری نشان دهنده این است که متغیرهای طرح هندسی راه از قبیل شعاع قوس، بر بلندی در قوس، طول قوس، درجه قوس، عرض راه در محل قوس و حجم ترافیک روزانه از عوامل مؤثر در وقوع حوادث ترافیکی در راه های دو خطه و قوسها هستند. به همین منظور در این مقاله که اولین تحقیق درباره تصادفات قوس ها در ایران است با جمع آوری اطلاعات از طریق سیستمهای مربوط و برداشتهای میدانی از تعدادی راه های نمونه و برگزیده، مدل پیش بینی تصادفات در قوس برای راه های دو خطه برون شهری براساس متغیرهای تاثیر گذار ارایه شده است. در این خصوص از روش های مدل سازی مرسوم از جمله رگرسیون خطی عمومی و لگاریتمی و همچنین رگرسیون غیر خطی استفاده شده است. کنترل صحت مدل های به دست آمده نیز از طریق آزمون های آماری، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یکی از نتایج اصلی به دست آمده از مدل سازی چنین است که نرخ تصادفات تقریبا به صورت غیرخطی با افزایش درجه قوس (D) افزایش می یابد.