نمایه ی توده ی بدن در جانبازان شیمیایی مبتلا به برونشیولیت مزمن

چاقی یکی از شایع ترین عوامل خطرزای بیماری های مهم و معضل مهم تغذیه ای، به عنوان یک عامل مستقل باعث افزایش خطر مرگ و میر می شود. بیماران مبتلا به برونشیولیت مزمن ناشی از گاز خردل (جانبازان شیمیایی) به دلیل مشکلات تنفسی و نیز بیماری های همراه مانند اختلال های روانپزشکی، فعالیت فیزیکی کمتری دارند که با افزایش احتمال چاقی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی توزیع نمایه ی توده ی بدن در جانبازان شیمیایی مبتلا به برونشیولیت مزمن انجام شد.
مطالعه ی حاضر به صورت مقطعی توصیفی انجام شد. حجم نمونه شامل 434 جانباز شیمیایی مراجعه کننده به درمانگاه فوق تخصصی ریه ی بیمارستان بقیه الله تهران در سال 1385 بود. روش نمونه گیری در دسترس بود. بیماران به سه گروه سنی 39-30، 49-40 و 59-50 تقسیم شدند. افراد مورد مطالعه از نظر شدت علایم بیماری های تنفسی (تنگی نفس، سرفه، بیدار شدن شبانه و خلط خونی)، حجم های ریوی (FVC، FEV1، FVC، FEV1) و نمایه ی توده ی بدن ارزیابی شدند. میانگین (±انحراف معیار) نمایه ی توده ی بدن در کل افراد مورد مطالعه و گروه های سنی 39-30، 49-40 و 59-50 ساله به ترتیب 4±26، 4±26، 4±26و 4±27 کیلوگرم بر مترمربع بود. هم چنین به ترتیب 143 نفر (33%)، 65 نفر (36%)، 72 نفر (33%) و 6 نفر(18%) دارای وزن طبیعی و 281 نفر (55%)، 111 نفر (61%)، 142 نفر (65%) و 28 نفر (82%) در گروه های فوق دچار افزایش وزن یا چاقی بودند. نمایه ی توده ی بدن با میانگین نمره ی شدت تنگی نفس، سرفه، بیدار شدن شبانه و خلط خونی و حجم های ریوی بیماران ارتباط معنی دار آماری را نشان نداد.
این مطالعه نشان دهنده ی شیوع بالاتر اضافه وزن و چاقی در جانبازان شیمیایی نسبت به جمعیت عمومی بود. با توجه به اهمیت اضافه وزن و چاقی در بیماری های مزمن ریه، به نظر می رسد تعدیل نمایه ی توده ی بدن در این بیماران باید مورد توجه قرار گیرد. در این زمینه همکاری مشترک متخصصان ریه با متخصصان تغذیه، غدد درون ریز و روانپزشکان توصیه می شود.