نگرش پرستاران نسبت به تحقیق و به کارگیری نتایج آن در فعالیت های بالینی

به کارگیری نتایج تحقیقات در ایران در مرحله آغازین قرار دارد و پرستاران می کوشند تا عملکرد بالینی خود را بر پایه شواهد علمی قرار دهند. بسیاری از مطالعات نشان می دهند که انجام تحقیق و به کارگیری نتایج آن در فعالیت های بالینی پرستاران، دغدغه حرفه پرستاری نبوده است. این مطالعه به بررسی نگرش پرستاران نسبت به تحقیق و به کارگیری نتایج آن در فعالیت های بالینی پرداخته است.
در این مطالعه توصیفی – تحلیلی 410 پرستار و مربی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای دو قسمتی بود. بخش اول مربوط به اطلاعات فردی و بخش دوم درباره نگرش پرستاران نسبت به تحقیق و استفاده از نتایج آن بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.
2/91% نمونه ها به استفاده از یافته های تحقیق در فعالیت های بالینی اعتقاد داشتند، اما 6/77%آنان معتقد بودند که تحقیقات به فعالیت های بالینی پرستاری مربوط نیست. در عین حال 3/88% پرستاران اعتقاد داشتند که تحقیقات به ساخت پایه علمی در پرستاری کمک می کند. تصویر کلی نتایج نشان داد که 70% شرکت کنندگان نسبت به تحقیق نگرش مثبت دارند. بین نوع فعالیت حرفه ای، بخش یا گروه آموزشی شرکت کنندگان و فعالیت در امر پژوهش، با نگرش پرستاران نسبت به تحقیق و استفاده از نتایج آن ارتباط معنادار آماری وجود داشت.
نتایج این مطالعه نشان داد که اکثریت نمونه ها نسبت به استفاده از یافته های تحقیق نگرش مثبت دارند. اما اهمیت دادن پرستاران به تحقیق، به تنهایی برای استفاده از تحقیق کافی نبوده و برای آن که استفاده از نتایج تحقیق در پرستاری یک واقعیت تلقی گردد، انجام تحقیقات بیشتری در زمینه عوامل مؤثر در به کارگیری نتایج تحقیق در پرستاری لازم است.