تاثیر آموزش روش های اضطراری پیشگیری از بارداری بر میزان آگاهی و نوع نگرش کارکنان بهداشتی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی

طبق آمارهای موجود در ایران هر ساله 400 تا 500 هزار حاملگی ناخواسته ایجاد می شود. روش های اضطراری پیشگیری از بارداری به راحتی در دسترس، قابل استفاده و ارزان هستند. با توجه به نقش مهمی که کارکنان مراکز بهداشتی در این مورد دارند، این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر آموزش روش های اضطراری پیشگیری از بارداری بر آگاهی و نگرش کارکنان مراکز بهداشتی درمانی جنوب شهر تهران انجام گرفته است.
این مطالعه یک تحقیق نیمه تجربی و از نوع مداخله ای است که در مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است. نمونه گیری به روش تصادفی در 16 مرکز (مراکز بهداشت جنوب تهران، شهرری و اسلام شهر) بر اساس تعداد کارکنان بهداشتی شاغل انجام گردید که مشتمل بر 216 نفر بودند و طی دو جلسه 30 دقیقه ای به صورت آموزش انفرادی، بحث گروهی، پرسش و پاسخ و ارایه یک پمفلت، آموزش داده شدند. اطلاعات طی 2 مرحله قبل از آموزش و حداقل 2 تا4 هفته پس از آموزش از طریق پرسشنامه جمع آوری و سپس توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات آگاهی و نگرش واحدهای پژوهش قبل و بعد از آموزش اختلاف معنادار آماری (001/0p<) وجود دارد. بین ویژگی های فردی واحدهای پژوهش و نوع نگرش آن ها نسبت به روش های اضطراری پیشگیری از بارداری ارتباط معنادار آماری دیده نشده ولی بین ویژگی های مانند جنس (001/0p<)، رشته تحصیلی (001/0p<) و سطح تحصیلات (03/0p=) با میزان آگاهی واحدهای پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از مداخله ارتباط معنادار آماری مشاهده گردید.
یافته های مطالعه حاکی از آن است که آموزش در ارتقای سطح آگاهی و تغییر نگرش کارکنان بهداشتی نسبت به روش های اضطراری پیشگیری از بارداری به عنوان یک روش نجات بخش به منظور توقف روند افزایشی حاملگی ناخواسته و متعاقبا سقط های غیرایمن مؤثر می باشد. بنابراین می توان توصیه نمود «آموزش روش های اضطراری پیشگیری از بارداری» در برنامه های آموزش مداوم کلیه کارکنان بهداشتی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی مخصوصا ارایه دهندگان خدمات تنظیم خانواده قرار گیرد.