بررسی اثرات آنتی بیوتیک های استرپتومایسین و افلوکساسین بر آپوپتوزیس سلولهای لیدیک در موش صحرایی

داروهای استرپتومایسین و افلوکساسین از دسته آنتی بیوتیکهای خانواده آمینوگلیکوزیدی و فلوروکینولونی می باشند، که بر روی بیماری های حاصل از باکتری های گرم منفی و بیماری های عفونی دستگاه تناسلی- ادراری اثر می کنند و در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا کاربرد درمانی دارند. این مطالعه در ادامه تحقیقات گذشته و به منظور، پی بردن به اثرات این داروها در ارتباط با مرگ برنامه ریزی شده (Apoptosis) سلولهای لیدیک در بافت بیضه در طول دوره اسپرماتوژنز با روش Tunel در موش صحرایی انجام گردید.
در یک مطالعه تجربی،30 سر موش صحرایی نژاد ویستار، به سه گروه کنترل و تحت مطالعه تقسیم شدند. هر سه گروه تحت مطالعه (20=n) و کنترل (10=n) در شرایط یکسان از لحاظ مکان و محل زندگی و نوع ماده غذایی و آب آشامیدنی نگهداری می شدند و فقط گروه های تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل که فقط از حلال دارو (سرم سالین نرمال) به صورت تزریقی استفاده کرده بودند، روزانه به مدت 14 روز از داروهای استرپتومایسین به میزان mg/kg40 (داخل صفاقی) و افلوکساسین به میزان mg/kg72 به صورت محلول در آب آشامیدنی استفاده کردند. در روز چهاردهم به منظور مطالعات هیستوپاتولوژیکی، بافت بیضه پس از نمونه برداری و تثبیت در محلول فرمالین 10% جهت بررسی مرگ برنامه ریزی شده (Apoptosis) با تکنیک Tunel به آزمایشگاه پاتولوژی ارجاع داده شد. آنالیز آماری با استفاده از تست آماری ANOVA انجام شد.
تعداد سلولهای لیدیک آپوپتوتیک، که به رنگ قهوه ای درآمده بودند در گروه استرپتومایسین برابر با (14/11± 15/2) و در گروه افلوکساسین برابر با (17/8±15/6) بود و در گروه کنترل برابر با (41/0±01/1) بود که این تغییرات به میزان (05/0 (p< معنی دار بود.
از آنجا که، تعداد سلولهای آپوپتوتیک مربوط به سلولهای لیدیک درگروه تحت درمان با استرپتومایسین در مقایسه با داروی افلوکساسین، کمتر می باشد لذا احتمال می رود که این دارو کمتر سبب ناباروری در موشهای نر گردد.