ارزیابی وضعیت های بدنی کارگران در یکی از کارخانجات نورد اهواز (1383)

OWAS روشی برای ارزیابی وضعیت های مختلف بدن در هنگام انجام کار است. این روش بر اساس یک طبقه بندی ساده و سیستماتیک وضعیت های کاری که توام با مشاهدات و وظایف کاری می باشد، پایه گذاری شده است که از آن در اصلاح یک ایستگاه کار یا یک روش کاری برای کاهش بار اسکلتی – عضلانی استفاده می گردد. این بررسی با هدف ارزیابی وضعیت های بدنی مختلف کارگران و واکاوی این وضعیت های بدنی هنگام کار در یک کارخانه نورد با روش OWAS انجام شد.
دراین تحقیق 15 ایستگاه کاری موجود درکارخانه برای بررسی انتخاب شدند که از این نمونه ها تعداد 900 وضعیت بدنی مختلف ثبت گردید. مشاهدات به عمل آمده به صورت یک کد 5 رقمی بیان شد که ارقام آن بدین ترتیب تعریف گردید: عدد اول وضعیت پشت را بیان می کند، عدد دوم وضعیت بازو، سومین عدد وضعیت پاها، عدد چهارم بار یا نیروی مصرف شده و عدد پنجم شماره فاز کاری تحلیل شده است. سپس با واردنمودن این کدها به رایانه برای هر فاز کاری با استفاده از نرم افزار OWAS به تجزیه و تحلیل هر ایستگاه کاری پرداخته شد.
نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که از بین ایستگاه های کاری مورد بررسی، ایستگاه دریل رادیال 1 با50 درصد دارای بیشترین فراوانی و درصد وضعیت بدنی نامناسب می باشد. همچنین در ایستگاه دریل رادیال 2 خطرناک ترین حالت از بین وضعیت های بدنی مورد بررسی مشاهده شد که در جدول کد گذاری OWAS دارای کد4 (بسیار مضر) بود.
بحث: نتایج این بررسی نشان داد که وضعیت پاها و کمر در افزایش کد برایند در جدول کدگذاری OWAS نقش چشم گیری را ایفا می کنند، به گونه ای که چنانچه کد پاها در دامنه 6-4 باشد و کمر نیز به سمت کد حداکثر خود متمایل شود، با بیشترین خطر ناشی از وضعیت بدنی نامناسب مواجه خواهیم بود؛ لذا تعادل وضعیت کمر یا پاها گام مؤثری در رسیدن به وضعیت بدنی متعادل می باشد.