مقایسه سه روش بیحسی موضعی فک پایین از نظر احتمال آسپیراسیون خون

یکی از مهمترین نکات در حین تزریق بیحسی موضعی، انجام آسپیراسیون است که می تواند از بروز بسیاری از فوریت های دندانپزشکی جلوگیری کند. هدف از این تحقیق مقایسه سه روش بیحسی موضعی فک پایین که بیشترین کاربرد را دارند از نظر آسپیراسیون خون و معرفی روش مناسب تر و کم خطر تر است.
در این تحقیق توصیفی تحلیلی یک جراح فک و صورت مجرب 424 تزریق را در 236 بیمار (88 مرد و 148 زن) و با میانگین سنی 26 سال با استفاده از یک سرنگ قابل آسپیره استاندارد و یک نوع سوزن با طول 34 میلیمتر و گیج27 انجام داد. بیماران بصورت پی در پی1 انتخاب و آنهائیکه دارای مشکلات سیستمیک بودند از تحقیق حذف شدند و در مورد بقیه بیماران بصورت اتفاقی یکی از 3 تکنیک تزریق بی حسی شامل: بی حسی بلاک عصب آلوئولار تحتانی به روش مستقیم، غیر مستقیم و بلاک عصب مندیبولار به روش Gow-Gates انجام گرفت. بعد از انتخاب تکنیک تزریق بی حسی کلیه مراحل کار تا قبل از تزریق ماده بی حسی انجام و درست قبل از تزریق ماده بی حسی با ایجاد فشار منفی در کارتریج بی حسی بوسیله سرنگ قابل آسپیره استاندارد، آسیپراسیون انجام گرفت و هرگونه مشاهده خون در کارتریج بی حسی به عنوان آسپیراسیون مثبت در نظر گرفته شد. در مورد هر تزریق سن و جنس بیمار همچنین تکنیک تزریق بی حسی و نتیجه آسپیراسیون در فرم مخصوصی که به همین منظور تهیه شده بود ثبت گردید. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده و توسط آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
فراونی تعداد تزریق در هر گروه بدین شکل بوده است: بلاک مستقیم 180، بلاک غیر مستقیم 123 و روش Gow –Gates، 121 تزریق در این تحقیق احتمال آسیپراسیون مثبت در تکنیک بلاک عصب آلوئولار تحتانی به روش مستقیم 3/8درصد، در تکنیک بلاک عصب آلوئولار تحتانی به روش غیر مستقیم 3/7درصد و در تکنیک بلاک عصب مندیبولار به روش Gow-Gates4/7درصد بدست آمد.
هیچ اختلاف معنی داری بین احتمال آسپیراسیون مثبت و تکنیک تزریق بی حسی بدست نیامد.