بررسی و تعیین میزان نیترات منابع آب آشامیدنی روستائی آمل

نیترات از جمله آلاینده منابع آب های زیرزمینی و عامل بیماری متهموگلوبینمیا (Methemoglobinemia) در نوزادان می باشد و نیز تشکیل ترکیبات سرطان زای نیتروزآمین می باشد هدف از این تحقیق اندازه گیری میزان نیترات در منطقه کشاورزی روستایی و مقایسه آن با استاندارد جهانی و پیشنهادی ایران می باشد.
برای نمونه گیری، به روش خوشه ایدر منطقه مورد بررسی از هر خوشه، تعدادی از چاه ها به صورت تصادفی مشخص شد. جمعا 300 نمونه در شرایط خشک و بارانی از 50 حلقه چاه روستائی آمل اخذ شد نمونه ها براساس روش استاندارد و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر (Spectrophotometer) مدل Jesco 7800 U.V/Visible میزان غلظت نیترات نمونه ها محاسبه شد.
بیش ترین غلظت نیترات 66/20 میلی گرم بر لیتر و بیشترین میانگین نیترات چاه ها 655/9 و کمترین میانگین نیترات 257/1 میلی گرم بر لیتر بر حسب ازت بوده است با افزایش عمق میزان نیترات کاهش یافته و میزان نیترات در چاه های عمیق به مراتب کمتر از چاه های کم عمق بوده است.
از لحاظ آماری اختلاف بین غلظت نیترات چاه ها در شرایط خشک و بارانی بین چاه های کم عمق معنی دار بوده است. اما بین چاه های عمیق اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشده است که دلالت بر نشت آلودگی به چاه های کم عمق به دلائل بهداشتی و عدم بهسازی و ورود آب باران و نظایر آن دارد.