فراوانی اشریشیاکلی تولید کننده شیکاتوگسین در بیماران با کولیت هموراژیک مراجعه کننده به بیمارستان های تهران (سال 1383)

اشریشیاکلی های تولیدکننده شیگاتوکسین (STEC) به سروتایپ های مختلفO تعلق داشته و یکی از عوامل اتیولوژیک اسهال می باشند. سویه های STEC نه تنها به عنوان عامل انتریت همراه با سالمونلاهای غیرتیفوئیدی و کمپیلوباکتر مطرح می باشند، بلکه عامل ایجاد دو عارضه مهم سندرم اورمی همولیتیک و کولیت هموراژیک نیز هستند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اشریشیاکلی تولیدکننده شیگاتوکسین در بیماران با کولیت هموراژیک مراجعه کننده به بیمارستان های تهران بود.
در این پژوهش فراوانی اشریشیاکلی های تولیدکننده شیگاتوکسین (STEC) در افراد با کولیت هموراژیک در دو جمعیت انسانی شامل افراد مبتلا به کولیت هموراژیک (گروه بیماران 70 نمونه) و افراد دارای اسهال (گروه کنترل 70نمونه)در 6 ماه اول سال 1383 مورد بررسی قرار گرفت. برای جستجوی ژن stx و یافتن سویه های STEC از روش PCR و برای شناسایی سروگروپ های STEC از روش آگلوتیناسیون روی لام با استفاده از آنتی سرم های اختصاصی استفاده گردید. سپس با تکثیر ژن flic و برش محصول PCR با آنزیم HhaΙ و مقایسه با بانک اطلاعاتی ژن flic سروتیپ های سویه ها مشخص گردید.
2 نمونه (9/2 درصد) از جمعیت بیماران مبتلا به کولیت هموراژیک و 12 نمونه (1/17 درصد) از جمعیت افراد اسهالی دارای STEC بودند. این یافته ها حاکی از آن است که بین جداسازی STEC و کولیت هموراژیک ارتباط معنی داری وجود نداشت. ولی بین اسهال و جداسازی STEC رابطه معنی داری وجود داشت(05/0P<). سروتیپ هایی که دراین مطالعه جدا شدند عبارتند از: O142:H48 در گروه بیماران و O111:H23،O26:H4،O126:H6،O126:H47 در گروه کنترل که در هیچ گزارشی از آنها به عنوان عامل کولیت هموراژیک یاد نشده است.
با توجه به نتایج به دست آمده، رابطه مشخصی میان STEC و کولیت هموراژیک در جمعیت مورد مطالعه این تحقیق مشاهده نشد. عدم وجود ارتباط بین جداسازی STEC و کولیت هموراژیک می تواند ناشی از عدم وجود سروتیپ های شایع در این عارضه مانند سروتیپO157:H7 در ایران باشد.