حساسیت و ویژگی شاخص های کرمان ایندکس I و II در غربالگری بتا تالاسمی مینور

سابقه و هدف بتا تالاسمی مینور از شایع ترین کم خونی های میکروسیتیک است. اگر چه بتا تالاسمی مینور نیازی به درمان ندارد ولی غربالگری آن به ویژه قبل از ازدواج جهت مشاوره پزشکی و جلوگیری از تولد نوزادان با بتا تالاسمی ماژور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تشخیص نهایی بتا تالاسمی مینور معمولا با شناسایی افزایش سطح HbA2 میسر می گردد، ولی تاکنون چندین شاخص متمایز کننده نیز معرفی شده اند که جهت شناسایی بتا تالاسمی مینور کمک کننده هستند. هدف از این مطالعه بررسی میزان حساسیت، ویژگی و شاخص یودن در مورد دو شاخص کرمان ایندکس I و II است که جهت افتراق بتا تالاسمی مینور پیشنهاد شده اند.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. جهت انجام مطالعه، 82 بیمار دارای کم خونی میکروسیتیک(fl 4/78-2/58 MCV) که در طول سال 1384 جهت تشخیص به مرکز تحقیقات هماتولوژی مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند که 42 مورد مبتلا به بتا تالاسمی مینور و 40 مورد مبتلا به کم خونی فقر آهن بودند. ارزش عددی دو شاخص کرمان ایندکس I و II در مورد همه بیماران دو گروه محاسبه شد، سپس حساسیت، ویژگی و شاخص یودن دو شاخص محاسبه گردید.
یافته ها برای کرمان ایندکس I حساسیت 93%، ویژگی 87% و شاخص یودن 80% و برای کرمان ایندکس II حساسیت 76%، ویژگی 90% و شاخص یودن 66% جهت افتراق بتا تالاسمی مینور به دست آمد.
نتیجه گیری هیچ کدام از دو شاخص، حساسیت و ویژگی کامل برای افتراق بتا تالاسمی مینور را ندارند ولی کرمان ایندکس I با حساسیت بالاتر می تواند به عنوان یک شاخص قابل اعتمادتر در افتراق بتا تالاسمی مینور به کار رود.