بررسی ظرفیت کل و مارکرهای آنتی اکسیدانی در بیماران دیالیز صفاقی مزمن
افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن و اختلال در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی از طریق ایجاد استرس اکسیداتیو می تواند در پاتوژنز آترواسکلروز در بیماران مرحله انتهایی کلیه دخیل باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی مارکرهای آنتی اکسیدانی شامل گلوتاتیون، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی در بیماران دیالیز صفاقی در مقایسه با گروه کنترل می باشد.
در این مطالعه 12 بیمار دیالیز صفاقی و 17 شخص سالم به عنوان گروه کنترل (به ترتیب محدوده سنی 60-25 و 53-22 سال) انتخاب شدند. سطوح گلوتاتیون گلبول قرمز و فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و نیز ظرفیت کل آنتی اکسیدانی پلاسما به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد.
سطوح گلوتاتیون و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز بیماران نسبت به گروه کنترل کاهش چشمگیری نشان داد (به ترتیب 28/0±17/1 در مقابل 25/0±42/1 میکرومول در میلی لیتر و 82/21±1/57 در مقابل 77/33±5/142 واحد در لیتر؛ 05/0P<). افزایش معنی داری در فعالیت گلوتاتیون ردوکتاز و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی بیماران (به ترتیب 4/16±5/57 واحد در لیتر و 09/0±6/0 میکرومول در میلی لیتر) در مقایسه با گروه کنترل (به ترتیب 4/9±32 واحد در لیتر و 11/0±47/0 میکرومول درمیلی لیتر؛ 05/0P<) مشاهده شد.
کاهش سطوح گلوتاتیون و تغییر فعالیت آنزیم های وابسته به آن نشان دهنده اختلال در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و افزایش استرس اکسیداتیو در بیماران دیالیز صفاقی می باشد. وجود این شرایط باعث افزایش استعداد ابتلاء به بیماری های قلبی- عروقی و مرگ و میر ناشی از آن در این بیماران می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.