مقررات مربوط به خانواده در قانون مدنی ایران

خانواده به لحاظ اهمیتی که در زندگی شخصی و اجتماعی انسان دارد، در تمام جوامع بشری مورد توجه خاص قانونگذار بوده، به تناسب مبانی فکری و اخلاقی آن جوامع از حمایت های قانونی برخوردار می گردد. در ایران نیز قانونگذار بر مبنای شرع مقدس اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران همواره در پی وضع قوانین بهتر در ارتباط با خانواده بوده است؛ هر چند این هدف همواره بطور کامل تحقق نیافته است.
مقاله حاضر، نخست خانواده و ویژگی مقررات مربوط به آن را با بررسی ماهیت قوانین امری، تکمیلی و ارشادی به بحث می گذارد و ضمانت اجرای هر یک از آنها را بیان می کند و سپس به تحولات قانونگذاری در خصوص آیین دادرسی خاص مربوط به خانواده می پردازد و با ارائه نمونه هایی از تحول این قوانین و نقد حقوقی آنها نتیجه می گیرد که در تقنین قوانین مربوط به خانواده باید تمام جوانب دینی، فرهنگی، اجتماعی و روان شناسی در نظر گرفته شود و با متخصصان و خبرگان قانونگذاری مشورت گردد تا از آسیب های ناشی از ضعف قانونگذاری یا افراط و تفریط در آن پیشگیری گردد.