مقایسه مصرف آنتی سایکوتیک های تیپیک و آتیپیک در ایجاد علایم وسواسی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا

در این بررسی اثر آنتی سایکوتیک های تیپیک و آتیپیک در ایجاد علایم وسواسی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا مقایسه شده است.
در یک بررسی توصیفی- مقایسه ای 64 بیمار دچار اسکیزوفرنیا (32 بیمار در گروه آنتی سایکوتیک های تیپیک و 32 بیمار در گروه آنتی سایکوتیک های آتیپیک) بررسی شدند. همه بیمارانی که بر پایه مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلال های محور یک در DSM-IV (SCID-I) تشخیص قطعی اسکیزوفرنیا دریافت کرده بودند، دو آزمون مقیاس وسواسی – اجباری ییل- براون (YBOCS) و مقیاس مختصر درجه بندی روانپزشکی (BPRS) را در آغاز، سه هفته و شش هفته پس از درمان اجرا نمودند. داده های به دست آمده با روش های آمار توصیفی، تحلیل واریانس با اندازه های مکرر و آزمون t تحلیل شدند.
در گروه دریافت کننده آنتی سایکوتیک های تیپیک متوسط نمره آزمون YBOCS به ترتیب پیش از آغاز درمان، سه هفته و شش هفته پس از آن 40/2، 30/2 و 18/2 به دست آمد و در گروه دریافت کنندگان آنتی سایکوتیک های آتیپیک میانگین نمره آزمون YBOCS به ترتیب در آغاز درمان، سه هفته وشش هفته پس از درمان 12/4، 46/4 و 53/4 بود. تفاوت نمرات آزمون YBOCS در دوگروه دریافت کننده آنتی سایکوتیک های تیپیک و آتیپیک پیش از درمان به سطح معنی داری نزدیک و در هفته سوم و ششم درمان، معنی دار بود (05/0p<). در گروه تیپیک یک بیمار با سابقه خانوادگی مثبت کاهش علایم وسواسی و در گروه آتیپیک نیز یک بیمار با سابقه خانودگی مثبت افزایش علایم وسواسی را نشان دادند.
آنتی سایکوتیک های آتیپیک می توانند علایم وسواسی (هر چند کم) در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا ایجاد کنند. با وجود اهمیت سابقه خانوادگی درتظاهرات بالینی وسواس در مصرف کنندگان آنتی سایکوتیک های آتیپیک، نقش این متغیردر کاهش یا افزایش علایم وسواسی اندک بود.