تاثیر الگوهای ارتباطی خانواده بر شادی در گروهی از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز

شادی از بنیادی ترین مفاهیم روانشناسی مثبت گرا است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انواع الگوهای ارتباطی خانواده، از جمله توافق کننده، کثرت گرا، محافظت کننده و بی قید بر میزان شادی بود.
این بررسی از نوع مقطعی است. شرکت کنندگان در پژوهش 200 دانش آموز (100 دختر و 100 پسر) دبیرستانی شهر شیراز بودند که به روش خوشه ای- چندمرحله ای- تصادفی نمونه گیری شدند. برای سنجش شادی، پرسش نامه تجدیدنظرشده آکسفورد و برای تعیین انواع الگوهای ارتباطی، پرسش نامه تجدیدنظر شده کوئرنر و فیتزپاتریک به کار برده شد. پایایی پرسش نامه ها به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها به شیوه تحلیل عامل سنجیده شد. تحلیل داده ها به کمک تحلیل واریانس انجام شد.
یافته ها نشان دادند که بین الگوهای ارتباطی از نظر میزان شادی تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0p<). آزمون تعقیبی شفه نشان داد که در الگوهای توافق کننده و کثرت گرا میانگین نمره شادی بالاتر و در الگوهای محافظت کننده و بی قید میزان آن پایین تر است (05/0p<). هم چنین در الگوی توافق کننده و کثرت گرا میزان شادی پسران بالاتر از دختران بود.
جهت گیری گفت و شنود، در مقایسه با جهت گیری همنوایی، به ویژه در پسران، عامل اصلی در ارتباطات خانوادگی است که شادی بیشتر را در پی دارد.