تفاوت های جنسی در صمیمیت اجتماعی: نقش سبک های هویت

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین جنسیت و صمیمیت اجتماعی با تاکید بر نقش میانجی گر سبک های هویت در دانش آموزان دبیرستانی انجام شد.
در یک بررسی توصیفی- مقطعی 2099 دانش آموز (1008 پسر و 1091 دختر) که به روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی از میان دانش آموزان دبیرستان های دولتی شهر تهران انتخاب شده بودند به پرسش نامه های سبک های هویت (ISI-6G) و صمیمیت اجتماعی میلر (MSIS) پاسخ دادند. داده ها به کمک تحلیل واریانس چندمتغیری، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند.
نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که به طور کلی بین دو جنس و پایه های تحصیلی مختلف از نظر سطوح سه گانه سبک های هویت تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که در دانش آموزان دختر و پسر، بین نمرات صمیمیت اجتماعی (01/0p<) و سبک های اطلاعاتی (01/0p<)، هنجاری و تعهد (01/0p<) رابطه مثبت و معنی دار، و بین سبک سردرگم و صمیمیت اجتماعی در دختران رابطه منفی و غیرمعنی دار و در پسران رابطه منفی و معنی دار (05/0p<) وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز نشان داد که متغیرهای جنسیت (001/0p<)، پایه تحصیلی (01/0p<) و سبک های هویت اطلاعاتی (001/0p<)، هنجاری (001/0p<) و تعهد هویتی (05/0p<) به طور معنی داری صمیمیت اجتماعی را پیش بینی می کنند.
با وجود رابطه معنی دار سبک های هویت اطلاعاتی و هنجاری با صمیمیت اجتماعی در بررسی رابطه بین متغیرهای جمعیت شناختی جنس و سن با صمیمیت اجتماعی، توجه به نقش میانجی گر سبک های هویت از اهمیت چندانی برخوردار نیست.